Muilperen
Maria Stahlie
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Prometheus, 2004 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : STAH |
31/12/2004
In deze verhalenbundel zijn voor het eerst alle kortverhalen van Maria Stahlie, geschreven tussen 1987 en 2003, samengebracht. De meeste daarvan verschenen reeds eerder, maar enkele werden nog nooit gepubliceerd en dat maakt deze kanjer tot een echt hebbeding voor niet alleen de persoonlijke fans van de auteur, maar ook voor de gretige lezers van kortverhalen. Het titelverhaal is een fantastische instap. Het is bijna een surrealistische droom waarin Stahlie door haar personages wordt aangesproken omdat deze zich in een keurslijf gevangen voelen. Ze eisen inspraak in wat ze in een volgende verhaal zullen beleven en hoe hun karakters gaan evolueren. Aan het einde van het verhaal vindt Maud het genoeg en roept ze de andere galeislaven op om Maria (de auteur dus) met rust te laten zodat ze haar middagdutje kan voortzetten.
Een van de meest aangrijpende verhalen, een tekst die echt in je lijf kruipt, is 'Verleden hemel toekomst'. Dit prozastukje gaat over de controlefreak Maarten -- roepnaam Martha -- die vanuit Hoek van Holland naar Engeland vaart om zich daar bij haar verloofde te gaan vestigen. Ze plant haar reis tot in de puntjes en laat niets aan het toeval over, want het is nog maar enkele maanden geleden dat The Herald of Free Enterprise zonk voor de kust van Zeebrugge. Zo heeft ze bv. uitgerekend aan welke kant van het schip ze moet gaan zitten om de meeste kans op overleven te hebben voor het geval er iets zou gebeuren. Martha zit nog steeds bang op haar plaats, wanneer ze ineens haar naam hoort roepen door een vroegere schoolvriendin naar wie ze altijd heeft opgekeken. Edith heeft intussen een zoontje, John, en met hem maakt ze, zogezegd voor de lol, een bootritje tussen Nederland en Engeland. Uiteindelijk blijkt de aanwezigheid van Edith en haar zoon geen toeval te zijn geweest; Edith zocht doelbewust contact met haar oude vriendin, maar deze zag de ware toedracht daarvan pas toen het al te laat was.
Deze bundel bevat onmiskenbaar een aantal pareltjes van verhalen, die bovendien allemaal heel anders zijn van stijl, opzet en opbouw. Maria Stahlie schrijft namelijk niet in een Roald Dahl-achtige stijl waarbij je na verloop van tijd bij elk nieuw verhaal dat je van hem leest het gepaste einde zelf kan bedenken. Haar verhalen hebben echt het potentieel van een hele roman in zich. Zeker een aanrader, maar niet om in een ruk uit te lezen, want dan vergeet je te snel de pointe van de afzonderlijke verhalen. [Katrien Cooreman]
Dr. M.J.I. Bos
In het titelverhaal gaat de Nederlandse schrijfster een dialoog aan met vijf van haar favoriete personages, en bestempelt hen tot haar slaven die uitvoeren wat zij bedenkt. Samen met hen roept ze verbeelde werelden op die haar vertellingen tussen 1987 en 2003 bevolken. Deze 28 verhalen, waarvan er negen niet eerder in boekvorm zijn verschenen, roepen absurdistische situaties te voorschijn die zich in het dagelijks leven kunnen voordoen. De verhalen zijn overwegend in Amsterdam gesitueerd, sterk alledaags gekleurd en dus herkenbaar, vol onverwachte wendingen; ze steunen meer op de dialoog dan op karaktertekening. Hoewel het thema 'literatuur' vaak voorkomt, leveren de verhalen vooral goede ontspanningslectuur op. De auteur verwierf de Anna Bijnsprijs 2003. Gebonden; kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.