Boek der rusteloosheid
Fernando Pessoa
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Arbeiderspers, cop. 2006 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 7512 |
31/12/2008
Uit 'de kist' (eigenlijk meerdere kisten) die Pessoa naliet duiken nog altijd nieuwe teksten op. Zo is deze lijvige én tweetalige bundel poëzie van een van Pessoa's heteroniemen nog maar het eerste deel van alle gedichten van Alvaro de Campos. In de eerste twee afdelingen krijgen we 'de dichter van de decadentie (1913-1914)' en 'de sensationistische ingenieur (1914-1922)' geserveerd, gevolgd door enkele 'gedichten van onzeker auteurschap'. De ontdekking van alle geschriften van Pessoa laat meteen de twijfel toenemen over de exacte datering én betekenis van de heteroniemen.
Pessoa's poëtische universum is oneindig complexer dan we konden vermoeden. In die zin is het voorbarig te spreken over de uitgave van een 'verzameld werk', want nog niet alles is uit de koffers opgedolven. Toch is elk nieuw deel van de Pessoabibliotheek van De Arbeiderspers (bezorgd en vertaald door August Willemsen) een aanwinst die Pessoaminnaars intens gelukkig maakt. Naast de vele kortere verzen staan er in deze bundel ook enkele lange tot zeer lange, en altijd weer verrukkelijke topgedichten: de 'Ode van de zee', de 'Groet aan Walt Whitman', 'Het verstrijken der uren' etcetera. Zowel in zijn 'Verantwoording' als in zijn 'Nawoord' problematiseert de vertaler vroegere opvattingen over de edities en de betekenis van werk en auteur. Hier volgen we als betoverde kompanen de dwangmatig schrijvende meesterdichter Alvaro de Campos, de "tegenstrijdigste van al Pessoa's ficties", de neoplatonische symbolist, op zijn vele poëtische reizen: "O, wie weet, wie weet,/Of ik niet vroeger, vóór mijzelf, vertrokken ben/ Van enig soort van kade; of ik niet ooit, schip in het schuinse/ Zonlicht van de dageraad/ Een ander soort van haven heb verlaten?" ('Ode van de zee'). [Bart Vonck]
T. van Deel
De Portugese dichter Fernando Pessoa (1888-1935) verdeelde zich over de verschillende zelfgeschapen personages, die elk voor korte of langere tijd zijn creativiteit in beslag namen. Met de vertaling van het complete oeuvre van zijn heteroniem Alvaro de Campos heeft vertaler August Willemsen, die in feite aan de wieg staat van de enorme Pessoa-belangstelling in ons land, een trilogie voltooid van de belangrijkste heteroniemen en hun werk: Alberte Caeiro, Ricardo Reis en Alvaro de Campos. Alledrie vertegenwoordigen ze verschillende kanten van het nog veel meer gefacetteerde fenomeen Pessoa. De Campos schrijft net als Caeiro in een vrije versvorm - Reis is de klassieke, gebonden dichter - maar hij richt zich in de traditie van Walt Whitman op de uitdrukking van wat de zintuigen aan werkelijkheidservaring beleven. Hij is, wat Pessoa noemde, een 'sensationist'. 'Alles voelen op alle wijzen, / Alle meningen hebben / Oprecht zijn door zich elk moment tegen te spreken / Zichzelf mishagen door de absolute onbevooroordeeldheid van geest / En de dingen liefhebben als God'. In een dergelijk dichterlijk voornemen klinken echo's door van Caerio en Reis (en van Pessoa-zelf natuurlijk, wiens verzamelde poëzie we nog in vertaling tegoed hebben) maar de formulering is hier volop De Campos.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.