Een kleur van zichzelf
Leo Lionni
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Uitgeleend
|
Rubinstein, 2007 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : KLEUTER : MENS - LICHAAM ![]()
Jezelf zijn |
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Niet beschikbaar |
Rubinstein, 2007 |
Kleuter : mens - lichaam ![]()
Jezelf zijn |
31/12/2007
Met Zwemmie wordt een klassieker van Leo Lionni uit 1968 op een hedendaags publiek losgelaten. Het boek draagt duidelijk een stempel van de tijd in de manier waarop auteur en illustrator Lionni zich in de begeleidende tekstjes tot het publiek richt: "In een hoekje van de zee woonden een heleboel visjes gezellig bij elkaar. Ze waren prachtig rood gekleurd, behalve één visje. Dat ene visje was namelijk zwart, net zo zwart als een mosselschelp. Hij zwom vlugger dan zijn broertjes en zusjes! Willen jullie weten hoe hij heette? ZWEMMIE" Die typische aanspreking van jonge lezertjes wordt vandaag nog nauwelijks gehanteerd en getolereerd in de jeugdliteratuur. Niet alleen hieruit blijkt een andere benadering van jonge mensen, maar ook uit het soms welige gebruik van adjectieven, zoals in de zin "Op een dag kwam er plotseling een grote, woeste, hongerige tonijn recht op de visjes afzwemmen" of ook "Hij zwom weg, heel ver weg door de grote, grote zee."
Desondanks blijft het verhaaltje van het moedige zwarte visje dat de wijde zeewereld in trekt nadat zijn familie verorberd werd door de tonijn, beklijven. Het visje is verrukt door alle pracht die het te zien krijgt, en sluit zich aan bij een nieuwe school rode visjes. Samen met hen doktert hij een plan uit om de grote, bloeddorstige vissen de schrik op het lijf te jagen. Hun plan slaagt en het visje voelt zich weer helemaal gelukkig.
Lionni's woorden ? die ietwat te weinig inventief zijn vormgegeven ? vormen sfeer- en actiebeschrijvingen bij de dromerige maar helder communicerende prenten, die deze klassieker uiteindelijk tijdloos maken. De prenten worden gekenmerkt door een aquarelachtige toetstechniek die verweven is met een impressionistisch aandoende toetszetting. Het levert poëtische en tegelijkertijd dynamische prenten af waarin abstracte kleurvelden de achtergrond vormen voor de figuratief iets meer uitgewerkte visjes. Less is more, zo lijkt Lionni's gulden regel te zijn tijdens het illustreren.
Ook in Een vis is een vis valt het perfecte samengaan van tekst en prenten op. Hier vertelt Lionni het verhaal van een vriendschap tussen een kikkervisje dat kikker wordt en een jonge karper die uitgroeit tot een flinke vis. Wanneer de kikker terug het water induikt om aan zijn karpervriend te vertellen wat hij boven water allemaal te zien krijgt, wordt de karper onwaarschijnlijk nieuwsgierig: "Op een dag besloot hij dat hij ze koste wat kost moest zien. En met een machtige slag sprong hij uit het water op de kant." Gelukkig is kikker in de buurt om zijn vriend de karper terug in het water te gooien. De karper besluit wijselijk: "'Je had gelijk'", zei hij 'een vis is een vis.'" De aquarelachtige verftechniek uit het vorige werk heeft hier plaatsgemaakt voor prenten die hun poëtiek en dynamiek halen uit een vernuftig en kleurig potloodlijnenspel waar Lionni zowel de figuren als hun omgeving mee verbeeldt. Omdat deze techniek een strakker beeld oplevert, komt de lay-out van de tekst (in beide boeken wordt hetzelfde lettertype gebruikt) hier beter tot uiting in de witruimtes die zich boven de "waterpartijen" bevinden.
Ondanks de ietwat ongeïnspireerd en te letterlijk vertaalde titels én de wat ouderwetse verteltrant, overtuigen de boeken door de ontroerende eenvoud van de verhalen en de manier waarop deze door Lionni in beeld worden gebracht. Bovendien zijn het niet alleen reisavonturen van dieren uit de onderwaterwereld; het zijn eveneens verhalen die de fascinatie voor de wonderen des levens (en dan vooral die van de zee) uitstralen én die tevens een charmante verbeelding zijn van moed, van kracht putten uit anders zijn en van onvoorwaardelijke vriendschap. Lionni's boeken zijn nog steeds verrukkelijk lees- en kijkvoer voor jong en oud. [Els Van Steenberghe]
Didi Klijnsma-de Boer
Zwemmie is een klein zwart visje, terwijl al zijn broertjes en zusjes rood zijn. Hij is de enige overlevende, nadat alle rode visjes zijn opgegeten door een tonijn. Hij zwemt ver weg en ontdekt dat de zee prachtig is. Hij bedenkt een plan om samen met andere kleine visjes te overleven en van die mooie, maar gevaarlijke zee te genieten. Prachtig sfeervol prentenboek met als thema: samen sta je sterk. Pastelkleurige illustraties, over dubbele pagina's, met verschillende druk- en verftechnieken (stempelen, op glas, etc.) waardoor de zee als het ware gaat leven. De vlot leesbare tekst in zwarte letters staat vaak op een blauw/witte (zee) achtergrond, wisselend van lengte. Het origineel stamt uit 1963. De auteur/illustrator was een internationaal bekend ontwerper, illustrator en grafisch vormgever. Voor vier van zijn prentenboeken ontving hij de Caldecott Eremedaille. Er is ook een herdruk verschenen van 'Een vis is een vis'*. Door z'n eenvoud en logica een klassieker om te blijven voorlezen en bekijken voor kleuters vanaf ca. 4 jaar.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.