Goeie ouwe George
Meg Rosoff
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Penguin, 2007 |
VERDIEPING 3 : SIBERIË : ROMANS ANDERSTALIG : Engels ROSO |
31/12/2008
Wat ik was, de derde van Meg Rosoff, is zo een boek waar je met veel genoegen een paar uur lang in gaat wonen. Mooi anders dan haar vorige werk, en toch weer typisch de eigenzinnige en verbluffende auteur van Hoe ik nu leef (De Leeswelp 2005, p. 160).
Het zoeken naar je identiteit als 16-jarige, het ontdekken van het leven en de liefde, de confronterende en versterkende relatie tussen de mens en een natuurkracht als 'de zee': hoeveel (jeugd)verhalen zijn er al niet over geschreven? Toch durfde Meg Rosoff er haar Wat ik was aan toe te voegen.
Het woordje 'durven' is hier op zijn plaats, al was het maar omdat Rosoff alle teasers die je in veel jeugdliteratuur terugvindt compleet naast zich neerlegt: het verhaal gaat behoorlijk traag, er zijn veel beschrijvingen en ? als je wil ? herhalingen, de plot heeft op het eerste gezicht niet veel om het lijf. Nog een geluk dat Rosoff de gave van de humor heeft en zich heel goed kan verplaatsen in het hoofd van een opstandige tiener. Daarmee trekt ze wellicht een aantal 'andere' lezers in haar boeken en houdt ze ook hen bij de les.
Rosoff moet het nogal hebben van haar mooie, uitgepuurde taal, maar ook van haar eigenzinnige kijk op mensen en relaties. Ze zoekt het liefst naar onderliggende facetten en onzichtbare gezichten van de liefde. Rosoff kijkt op een andere, diepere manier naar de wereld, de dieren en de mensen, wat resulteert in grote jongerenliteratuur.
De honderdjarige Hilary vertelt ons, met terugwerkende kracht, over het jaar dat hij 16 werd en voor het eerst hevig verliefd was. Hij voelde zich een anti-superman toen, een vat vol onzekerheden, en op de koop toe was hij al van twee kostscholen getrapt. Of liever: eraan ontsnapt, want hij weigert zich aan te passen aan regels en wetten. Pas in de derde kostschool, aan de kust van East-Anglia, weet hij zijn leven een betere richting uit te sturen. Wellicht omdat hij in zijn omgeving datgene vindt wat hij het meeste nodig lijkt te hebben: vrijheid en geborgenheid.
Dat heeft alles te maken met zijn ontmoeting met Finn, een zonderlinge jongen die zogoed als alleen woont in een hut vlakbij de zee. Finn is zowat alles was de ik-figuur niet is, en dat maakt hem voor de tweede net zo aantrekkelijk. In die zin zou je Wat ik was kunnen lezen als een typisch verliefdheidsverhaal, anderzijds blijft het daar mijlenver uit de buurt. Want tussen Finn en Hilary vallen nauwelijks woorden, laat staan dat ze seks hebben. Finn is als een schichtig en solitair dier, hij laat Hilary maar mondjesmaat en op bepaalde momenten toe; Hilary kan enkel kijken, luisteren, voelen en Finns afstand respecteren. Precies door deze wisselwerking is er een andere, diepere intensiteit aan de orde, die Rosoff haarfijn weet te vatten en over te brengen.
Waar het uiteindelijk allemaal heengaat en wat de ontmoeting uiteindelijk zal teweegbrengen in Hilary's leven, wordt pas heel laat duidelijk ? met een paar verrassende en toch vrij organische ingrepen. Ondanks het zogenaamde gebrek aan spankracht, weet Rosoff het tot op het einde allemaal spannend te houden: je blijft lezen tot je antwoorden hebt.
Daarnaast is Wat ik was een ode aan de zee en haar tegelijk helende en verwoestende krachten. Wie dacht daarover in zijn leven al wel genoeg gelezen te hebben, is bij Rosoff aan het juiste adres: haar liefde voor de ruwe Engelse kust spat van de bladzijden, de omgevingen waarin Hilary en Finn zich beurtelings begeven ? van kostschool tot kuststrook ? weerspiegelen mooi verleden en heden, verlangen en toekomst. En net zoals in Hoe ik nu leef plaatst Rosoff het allemaal weer heel geëngageerd en overtuigend in een veel groter geheel. Rosoff mag dan lang hebben getwijfeld voor ze aan haar eigen boeken begon, nu weet ze als auteur verdomd goed waar ze mee bezig is.
[Annelies De Waele]
Andrea Oostdijk
In de winter van 1962 vertrekt Hilary zonder veel enthousiasme en verwachtingen naar zijn inmiddels derde kostschool: het grimmige St. Oswald’s. Hij raakt in de ban van Finn, een jongen die helemaal alleen in een vissershutje bij de zee woont en alle vrijheid vertegenwoordigt waarnaar Hilary verlangt. De derde roman van de auteur van het veelgeprezen ‘How I live now’* is geschreven vanuit het perspectief van een oude man die terugkijkt op zijn jeugd en eerste liefde. Centraal staan de bedrieglijkheid van ideaalbeelden en de vergankelijkheid van herinneringen, concreet verbeeld door het landschap van Hilary’s jeugd dat langzaam onder zee verdwijnt. De aangenaam lome vertelstijl is doorspekt met onverwachte, venijnige humor en sfeervolle beschrijvingen van de natuur en de benauwende Britse middenklasse aan het begin van de jaren ‘60 van de 20e eeuw. De verrassende ontknoping geeft de lezer heel wat stof tot nadenken. Het met zorg ontworpen omslag combineert eenvoud met verfijnde accenten in zilver. Een mooie, ingetogen roman voor liefhebbers van het werk van Aidan Chambers, Gerbrand Bakker en Wim Hofman. Vanaf ca. 14 jaar.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.