De mooiste van Pablo Neruda
Pablo Neruda
Werner Aspenström (Auteur), Ivo Van Strijtem (Vertaler), Koen Stassijns (Redacteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Lannoo, 2008 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : ASPE |
00/00/0000
De jongste aflevering van 'De mooiste van...' is gewijd aan de Zweedse dichter Werner Aspenström. Meteen is duidelijk dat de reeks, oorspronkelijk opgezet als een huldeblijk aan 'klassieke', om niet te zeggen 'eeuwige' dichters, gaandeweg een wat breder en actueler accent heeft gekregen. Heel wat contemporaine dichters hebben onderhand ook hun volume gekregen. Het is een wat dubbelzinnige, maar best verdedigbare optie. In een mooi inleidend essay worden de auteur en zijn oeuvre alvast op een heldere en hoogst boeiende manier voorgesteld. De daaropvolgende selectie werkt alvast uitnodigend. In zijn eerste bundels gaat de dichter nog sterk beeldend te werk en transformeert hij de wereld en zichzelf met behulp van sprekende metaforen. Het is een werkwijze die zeer expressionistisch, of ruimer: modernistisch, aandoet, maar tegelijk draagt de dichter er zorg voor dat de ultieme samenhang en de spankracht van het vers gegarandeerd blijven. Gaandeweg verschuift de aandacht echter steeds meer in de richting van de herkenbare werkelijkheid. Toch wordt het vers nooit louter anekdotisch. Aspenström weet een perfect evenwicht te bewaren tussen het oog voor het sprekende detail en aandacht voor de symbolische dimensie van het vers. Daarbij maakt de dichter gebruik van een religieus betekeniskader, maar sommige symbolen zijn duidelijk ingegeven door zijn werk zelf. De laatste hier opgenomen gedichten tonen een wat relativerendere kijk op de eindigheid van het bestaan, maar getuigen tegelijk evenzeer van de wil tot leven. Dit is, met andere woorden, een poëzie die niet in zichzelf besloten blijft, maar getuigt van een sterke humane betrokkenheid op de mens en de wereld. Onvergetelijke wereldliteratuur lijkt mij dit niet ? daarvoor doet deze poëzie te vaak aan die van anderen denken (al zal veel van de poëtische kracht allicht onvermijdelijk in de vertaling zijn verschraald) ?, maar een boeiend dichter is Aspenström alleszins. Ingeleid door Tua Forsström en Lisette Keustermans. [Dirk De Geest]
T. van Deel
In de fraaie, in zakformaat uitgevoerde en toch gebonden reeks ‘De mooiste van’, waarin al eerder onder anderen de dichters Brecht, Yeats, Petrarca, Dickinson, Stevens, Milosz uitkwamen, is nu een (tweetalige) bloemlezing verschenen uit de poëzie van de Zweedse dichter Werner Aspenström (1918-1997). Hij is in Zweden zeer geliefd, maar bij ons nauwelijks bekend en dat is verwonderlijk, want zijn werk is in het algemeen open, helder en verstaanbaar; het doet een beroep op zowel zintuiglijke ervaringen als innerlijke verwerking daarvan. Ook of juist het gewoonste schuwt Aspenström niet; hij maakt er zijn specialiteit van om het geringste van een verregaande betekenis te voorzien. Zoals in ‘Schoenen willen naar buiten’: “Zonet heeft het geonweerd. / Nu is het opgehouden. / Een hond heb ik niet. / Wel klompen. / Zij staan bij de deur / te blaffen.” Natuurlijk zijn er veel en veel gecompliceerdere voorbeelden te geven, maar dit kleine evenement is in zijn nuchtere en klare formulering typerend. In de latere gedichten, vooral in het indrukwekkende ‘IJsrapport’ (1997), postuum verschenen, is de dichter de eenvoud en wijsheid zelf, de kern rakend van het menselijk bestaan en van zijn niet vergeestelijkt, maar zeer aards geïnspireerd dichterschap. Een grote dichter.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.