De geheime droom van het land
Héctor Faciolince Abad
Héctor Faciolince Abad (Auteur), Jos den Bekker (Vertaler)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Geus, cop. 2010 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 4032 |
00/00/0000
Op 25 augustus 1987 werd Héctor Abad, vader van de auteur en flamboyante voorzitter van het lokale Comité voor Mensenrechten, in de stad Medellín, van dichtbij op straat neergeschoten. Hij overleefde de aanslag niet, en werd zodoende het zoveelste slachtoffer dat viel in de drugsoorlog die toentertijd de Colombiaanse samenleving uiteenreet. Weliswaar is die oorlog nog steeds niet voorbij, maar vooral in dié dagen regen meedogenloze paramilitairen de moorden op publieke figuren als het ware aan elkaar in cascade. Héctor Abad junior, gerenommeerd journalist voor enkele Colombiaanse bladen, die een bijzonder hechte relatie had met zijn vader, zweeg jarenlang in het openbaar over deze euveldaad die hem nochtans in het diepste van hemzelf trof, maar vond na twintig jaar naar eigen zeggen de nodige sereniteit terug om, 'zonder een overdaad aan sentimentaliteit, die altijd op de loer ligt bij dit soort geschriften', op te schrijven wat hij zich herinnerde omtrent de markante figuur van zijn vader en, in bredere zin, omtrent de jeugd die hij in diens verrijkende nabijheid mocht beleven. Zonder echt grootse literatuur te schrijven, maar wel op aangrijpende wijze getuigt de auteur over het wel en wee binnen de familie waarin hij opgroeide, met de vader in de hoofdrol van zorgzame behoeder van de waarden des levens tot en met de roekeloze strijder voor rechtvaardigheid, wat hem uiteindelijk het leven kostte. De behoefte om zulke waardevolle bijdrage aan het grootmenselijk ideaal niet verloren te laten gaan, bracht hem er na zovele jaren toe om het onderhavig introspectief 'herinneringsboek' te schrijven, ook al beseft hij dat wat de Argentijnse dichter Borges zegt in zijn sonnet 'Epitaaf' waarheid is: 'wij zijn reeds het vergeten dat ons wacht...' Abads getuigenis ontroert, eenvoudig omdat het als getuigenis zonder literaire franje beheerst en geloofwaardig is, en omdat vóór alles de bedoeling voorligt om ere te geven aan wie ere toekomt. Maar allicht woog ook de nevenbedoeling om bij te dragen tot een maatschappelijke sfeer waarin waanzinnige toestanden zoals die in zijn land Colombia aan de orde van de dag zijn, uitgebannen zouden kunnen worden. [Hugo Van Hoecke]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.