Uit de schaduw van Pol Pot : Nuon Chea en de Rode Khmer
Michiel Kroesbergen
Michiel Van de Pol (Auteur), Paulien Cornelisse (Inleider)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Oog & Blik, 2010 |
MAGAZIJN : STRIPS VOLWASSENEN: ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : BEELDROMAN : VAND |
31/12/2010
'Het is vreemd hoe alles lijkt te krimpen als je zelf ouder wordt.' Het is een vaststelling met een grote filosofische, en algemeen geldende waarde. Het geldt ook voor het bos waar Michiel zijn zoon mee naartoe neemt, en voor vaders oude 'hut', zijn schuilplaats, nu nog maar een kuiltje in de grond. Als hij er even in gaat liggen, is junior gegeneerd dat iemand dat zou zien. Hij snapt niks van het belang en de 'diepte', die het 'deukje' had voor zijn vader. Bij senior brengt het alvast de herinneringen naar boven van een cruciale periode uit zijn jeugd. Hij was pas verhuisd met het gezin naar een andere stad, en op zijn nieuwe school raakt hij bevriend met Johan, die net als hij van tekenen houdt. Samen, en op dezelfde manier gebruiken ze dat om om te gaan met de angsten en uitdagingen die bij hun leeftijd horen. Tekenend ? al dan niet in hun ondiepe hol in de grond ? bezweren en controleren ze de leefwereld, en geven ze die de vorm die zij willen. Daaronder vallen ook de vervelende leraars en klasgenoten, meisjes en gevoelens waar ze geen weg mee weten.
Zo zetten ze in hun strips hun aversie tegen Jonas neer, om hem op een steeds inventievere manier onschadelijk te maken, zijzelf worden superhelden als ze met de geliefde Annelies omgaan en tongzoenen inspireert hen tot platen met groteske tongen. Ze weten elkaar ook aan te steken met hun interesses, en hun hobby te gebruiken voor het inventariseren van bijvoorbeeld insecten. Zo ontvouwt zich een beeld van een vriendschap samengesteld uit details en miniverhaaltjes. Zo ook groeit dit verhaal over een volwassenwording ? via seksuele opvoeding, een eerste liefde, en uiteindelijk ook het doodbloeden van een vriendschap.
Van de Pol zet het verhaal neer in een simpele undergroundstijl, zonder veel esthetische ambities. Hij probeert gewoon alles te verbeelden waar hij het over heeft en dat betekent dat zijn grafiek vol visuele symboliek en metaforen zit. Zo verzint de kleine Michiel de meisjesvanger, om zijn gevoelens van superioriteit tegenover Johan inzake meisjes te uiten. Of hij tekent zichzelf als een woest monster die zijn vriendinnetje en zichzelf verslindt als het 'af' is. Als hij Johan mist, wordt dat weerspiegeld door zijn paginalange val in een kuil. En de opgekropte emoties nemen de vorm aan van een enorme brok, die letterlijk in zijn keel groeit, en er uiteindelijk uitkomt om Johan te verpletteren.
Michiel van de Pol schakelt zich met dit soort autobiografisch werk vol 'tekenbeeldspraak', in de ? ondertussen al niet meer zo vernieuwende ? traditie, zoals die door de Franse Association-auteurs, zoals David B. of Baudoin beroemd is gemaakt. Van de Pol is grafisch veel beperkter dan literair. Net als in Michieltjes Jongenshart is dit een waarachtig en eerlijk egodocument. De auteur begon in het genre met Medicijnman of Het getekende leven van Michiel van de Pol, en bewijst met deze stevige uitgave dat zijn leven genoeg inspiratie biedt om ook anderen te vermaken en te ontroeren. Ondertussen blijft hij ook via cartoons de wereld benaderen, zoals op zijn website It'sss... Michiel's cartoondiarree, de gelijknamige bundeling uit 2007, en het recentere Balletjes (2009). [Wilfried Poelmans]
Redactie
Autobiografische graphic novel waarin de auteur (1965) terugdenkt aan zijn jeugd en aan zijn beste vriend Johan met wie hij samen een hut in het bos had, stripverhalen maakte, insecten bestudeerde en van grote afstand naar die vreemde, enge wezens die meisjes heten, keek. Als ze echt gaan puberen, groeien ze uit elkaar. Michiel ontdekt seks via de tv-series Charlie’s Angels en Operation Petticoat en via de (hilarische) voorlichting van zijn vader en krijgt een vriendinnetje, terwijl Johan het strips maken verruilt voor het demonteren en weer in elkaar zetten van oude radio’s. Als Michiel's vriendinnetje er met een ander vandoor gaat, wil Michiel zijn vriendschap met Johan terug, maar gaat dat nog lukken? Ontroerend, heel geestig, herkenbaar beeldverhaal over vriendschap, puberdromen en opgroeien, vergezeld van grappige, soms bijna kinderlijk lijkende zwart-wittekeningetjes. Meer autobiografisch werk is te vinden in 'Michieltjes jongenshart' (2006), 'Medicijnman' (2000) en 'Een wolk op pootjes' (2002). Op de website van de auteur, cartoondiarree.nl, verschijnt dagelijks een dagboekstripje. Van de Pol publiceerde onder andere in NRC Next, Het Parool, Brabants Dagblad en Zone 5300.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.