Postscriptum

Pieter Aspe : "Het idee voor deze nieuwe misdaadroman is gerijpt toen ik in een hotel in Joinville - in de Champagnestreek in de buurt van Vézelay, een Franse halte op de bedevaartsroute naar Compostela - logeerde. Naast mij aan tafel zat een Duitse Egyptenaar een viergangenmenu, rijkelijk overgoten met champagne en wijn, te verorberen."

"We zijn aan de praat geraakt, die man was blijkbaar te voet een tocht naar het beroemde Spaanse bedevaartsoord aan het ondernemen. Zij het nogal een luxueuze bedevaart. Want hij hield halt in dure hotels en liet zich onderweg bevoorraden door een limousine. Hij beantwoordde geenszins aan het cliché van de traditionele bedevaarder die op sandalen en om religieuze redenen naar Compostela trekt. Die bourgondische Duitser leek mij aan tafel in elk geval geen vorm van boete te doen. Die ontmoeting leidde tot een verhaal voor een nieuwe roman, waarin een Brugse pelgrim op weg naar Compostela vermoord wordt."

Rik Vertongen : "Het is inderdaad zo dat het klassieke beeld van de bedevaarder dient bijgesteld te worden. Ik verkies het woord pelgrim. Ruim een jaar geleden heb ik de voormalige Brugse bisschop, vlak voor zijn ontslag, moeten terechtwijzen, toen die naar aanleiding van het 25-jarige bestaan van ons Vlaams Genootschap zei dat 'bedevaarten' opnieuw in zijn. Pelgrims trekken om de meest uiteenlopende redenen naar Compostela. Niet zozeer om God te zoeken, maar om zichzelf te vinden."

Rik Vertongen : "Zelf heb ik op mijn 60ste verjaardag na een weddenschap met mijn zoon heel alleen de Camino francès afgestapt. Mijn zoon had jaren geleden in opdracht van het ministerie van Justitie die pelgrimstocht ondernomen in het gezelschap van twee gedetineerden. Achteraf wou ik bewijzen dat ik dat fysiek ook aankon. Anderen doen het om totaal andere redenen : om de wereld te zien, uit interesse voor de romaanse kunst, om te ontstressen of om de alcohol af te zweren..."

Pieter Aspe : "In mijn roman is de pelgrimstocht die de neef van de beruchte Brugse huurlingenleider Jean Schramme onderneemt, toch een vorm van boetedoening. Hij voelt zich schuldig aan het feit dat zijn oom uit voormalig Belgisch Kongo een goudschat mee gesmokkeld heeft. Jean Schramme werd voor zijn diensten rijkelijk betaald door het Katangese rebellenleger. De neef weet niet goed wat hij met die schat, waaraan heel wat bloed kleeft, moet doen. Tijdens zijn bedevaart, wordt hij vermoord. Want blijkbaar zijn er nog anderen die azen op dat goud. De schat raakt spoorloos en de familie Schramme probeert die te recupereren. Op die manier krijg ik als auteur ook nog de kans om te graven in het onfrisse koloniale verleden van ons land."

Rik Vertongen : "Een lijk ben ik - gelukkig - nog niet tegengekomen tijdens mijn pelgrimstochten. Naast de 700 km lange Camino francès heb ik de 1.000 km tellende Via de la Plata - van Sevilla naar Compostela - met succes afgelegd. De Camino del Norte vanuit Irun heb ik in Bilbao moeten staken omwille van te veel pijn aan de voeten. Elke pelgrimstocht is een gevecht met jezelf. Vaak denk je aan opgeven, velen mislukken. Voortdurend stel je jezelf de vraag : waarom ben ik hieraan begonnen ? Je raakt buiten adem, denkt nooit de bergtop te zullen halen. Dagelijks stap je gemiddeld 20 à 25 km. Ik kan je verzekeren dat je op je tandvlees zit, als het drie dagen aan een stuk regent en de drie stukken ondergoed die je mee hebt niet droog raken. Zeker als je een rugzak van twaalf kilo - het absolute minimum - moet meesleuren. En plots vind je kracht in jezelf waarvan je nooit vermoed had dat je die bezat."

Pieter Aspe : "Het gekke is dat mijn ouderlijk huis zich op vijftig meter van de Sint-Jakobskerk in Brugge bevond. Ik was er misdienaar en was toen al geïntrigeerd door schelpen die geassocieerd worden met de heilige Jacobus. En welke familie kwam er op zondag naar de kerk ? De familie Schramme die een huis langs de Vlamingdam betrok ! Ik moet in de kerk zeker ooit oog in oog gestaan hebben met Jean Schramme. Want die is in 1967 naar Brugge teruggekeerd. Later is hij naar Portugal en Brazilië gevlucht. De voormalige huurlingenleider in het Katangese leger is uiteindelijk in 1986 bij verstek voor moord veroordeeld tot twintig jaar cel. Twee jaar later is hij in mysterieuze omstandigheden overleden in Brazilië."

Rik Vertongen : "De Brugse Sint-Jacobskerk ligt langs de Via Brugensis : een van de vier pelgrimspaden in de Lage Landen die aanknopen bij de Franse pelgrimsroutes naar Compostela. Er zijn 18 Sint-Jakobskerken in Vlaanderen. De wereld is inderdaad klein. Ik moet eerlijk toegeven dat ik nog nooit een roman van Pieter Aspe heb gelezen. Maar ik heb in 2002 wel als amateurtoneelspeler bij het gezelschap De Coulisse uit Sint-Michiels meegespeeld in Ontmaskerd. Alle Brugse gezelschappen namen deel aan een marathonopvoering in het Concertgebouw : een theaterversie van diverse romans van Aspe. Ik vertolkte de rol van de Brugse burgemeester Moens. En weet je wie ons stuk regisseerde ? Erik De Backer die een tijdlang meespeelde in de televisieserie Aspe."