Kant
Roger Scruton
Roger Scruton (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Nieuw Amsterdam, 2012 |
VERDIEPING 4 : BLAUWE TOREN : WETENSCHAPPEN : 570.3 SCRU |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Nieuw Amsterdam, 2012 |
Thema: duurzame ontwikkeling 9.1.DO |
15/09/2012
Als filosoof bekent Roger Scruton zich tot de richting van het traditionele conservatisme. dat onder meer sterke klemtonen legt op individuele vrijheid, recht, autoriteit en patriottisme. In dit boek wil hij vanuit dit standpunt nadenken over de centrale thema’s van het huidige milieuvraagstuk, zoals de opwarming van de aarde, de vernietiging van onze habitat, de verhouding tussen markt en ecologie, subjecten van aansprakelijkheid, esthetische randvoorwaarden, enzovoort. Een conservatief milieubeleid stelt zich volgens Scruton tot doel de voorwaarden te scheppen waaronder mensen hun eigen milieu beheren vanuit een zo groot mogelijke lokale autonomie in een geest van rentmeesterschap. Het beginsel van zulk een beleid moet subsidiair zijn: verhinderen dat de staat taken op zich neemt die beter door de burgers kunnen worden uitgevoerd. Scruton reageert sterk tegen de tendenzen in de milieupolitiek die naar (markt)oplossingen zoekt langs grootschalige, door bureaucraten geleide projecten, meestal gedragen door een mondiale regelgeving die door de staat of hogere instanties (EU, UNO, enz.) worden opgelegd of gepromoot. Scrutons visie gaat uit van de lokale behoeften die de wijsheid van de overlevingsdrang van de bewoners weerspiegelt. Filosofisch vertaalt zich dat in oikofilie, liefde voor de thuis, de habitat waar mensen wonen en werken. De klemtoon ligt op de zorg, een vorm van verantwoordelijkheid waarmee we ons op een vaste plaats vestigen (Heidegger). De mens is niet zomaar een huiselijk, maar een thuiselijk wezen. Hij vindt vervulling in een oikos, dat voor hem niet alleen het mijne of het jouwe is, maar het onze. Hier ligt de basis voor samenwerking en verbinding tot gemeenschap en natie. Daarom verdedigt Roger Scruton plaatselijke initiatieven, burgerverenigingen en kleinschalige, op vriendschap gebaseerde instellingen tegen grootschalige campagnes en internationaal activisme. Hierbij verwijst hij naar de ideeën van Edmund Burke over de kleine ‘pelotons’: het gezin, plaatselijke clubs en verenigingen, scholen, kerken waar mensen leren om te gaan als vrije wezens die verantwoordelijk zijn voor hun handelingen en rekenschap afleggen aan elkaar. Die kleine pelotons zijn de plaatsen waar tradities zich ontwikkelen als vormen van kennis en overgeërfde oplossingen voor problemen die zich voordoen en die een samenleving in staat stellen zich te reproduceren, zoals het bekende sociologisch onderzoek van Robert Putnam bevestigd heeft. Dit staat lijnrecht tegenover de huidige trends van kapitalistische marktoplossingen en van bovenaf opgelegde urbanisaties of landschapsprojecten die achteloos voorbijgaan aan het bij de bewoners aanwezige cognitief, cultureel en ecologisch kapitaal. Een conservatief beleid geeft beslissingen en risico’s terug aan de mensen die er het meest bij betrokken zijn.
Het hele boek van Scruton ademt deze geest en biedt daarmee een specifieke inbreng in het milieudebat. Herstelvermogen (homeostatische, zelfcorrigende krachten) en inventiviteit komen zo in de plaats van regelgeving en afhankelijkheid. Als filosoof beperkt Scruton zich niet tot abstracte bespiegelingen, maar hij doet ook bescheiden en soms gedurfde voorstellen tot oplossing met keuzes voor duurzaamheid en de radicaliteit van ‘de vervuiler betaalt’. Hiermee plaatst hij in het huidig ecologisch debat een sterk uitroepteken dat uitnodigt tot verstandig nadenken over onze habitat en het uit- of afstel van verdere vernietiging ervan. Groene filosofie is een goed leesbaar boek, sterk gedocumenteerd en onderbouwd, met verwijzing naar historische en ecologische research. Maar alles staat of valt met de vraag in hoever mensen bereid (zullen) zijn verantwoordelijkheid op te nemen. Scruton erkent wel de rol van de staat en internationale organisaties, maar behandelt ze toch wat stiefmoederlijk. Soms blijft hij gevangen in een melacholisch-naïef terugdromen naar de klassieke landschappen van het Engeland van zijn jeugdjaren en heeft hij te weinig aandacht voor de mogelijkheden van de nieuwe ecotechnologie. Maar al bij al is dit een boek dat thuishoort in de bibliotheek van elke politicus en van iedere milieuactivist, ook van linkse of liberale signatuur. Scruton biedt zeker aanzetten tot ernstige dialoog. [Willy Deckers]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.