Vermeersch gaat eerst in op de evolutie van expansiedrang naar milieuproblematiek, met onder meer aandacht voor het westerse vooruitgangsoptimisme, het globaliserend denken en de ecologische benadering. Vervolgens bespreekt hij de ecofilosofie en de milieu-ethiek.
Pleidooi voor nieuwe manieren van groen denken in tijden van klimaatverandering, gericht op het inzetten van economische groei en technologie als middelen om meer welvaart en welzijn te creëren op een schonere planeet.
Oproep vanuit een objectgeoriënteerde filosofie om tot radicale veranderingen te komen met betrekking tot ecologische bewustwording en het streven naar ecologische stabiliteit.
Wat kan de gewone mens doen om de milieuproblematiek te verbeteren? Scruton gelooft dat het milieu meer gebaat is bij alledaagse individuele acties dan bij grootscheepse bureaucratische oplossingen.
Filosofische beschouwing over het antropoceen, het tijdperk waarin de mens als nooit tevoren ingrijpt in de natuur met ingrijpende gevolgen voor het klimaat en de leefbaarheid.
Diepgaande en licht-anarchistische reflecties over de historische en filosofische wortels van een doorbrekend ecologisch bewustzijn in de huidige periode van het Antropoceen.
Pleidooi voor een duurzame levenswijze die zich kenmerkt door terughoudendheid, bezonnenheid en reflectie in de omgang met de natuurlijke leefomgeving.
Essays, boekbesprekingen, meditaties en brieven die ingaan op veganisme, liberalisme, humanisme en atheïsme als noodzakelijke uitkomst van filosofisch denken.
Pleidooi door de Franse schrijver en filosoof voor een andere maatschappij die respectvoller omgaat met zowel de mens als de Aarde en voor een wereldwijde ontwikkeling van agro-ecologie.
