De rommelzolder van Wal
Brigitte Minne
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Uitgeleend
|
De Eenhoorn, 2012 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : DOEN INFO (GEEL) : VRIJE TIJD-KUNST : Kast 1 ![]()
Kunst |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Eenhoorn, 2012 |
Jeugdinfo (geel): Vrije tijd - Kunst ![]()
Kunst |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Eenhoorn, 2012 |
Jeugdinfo (geel): Vrije tijd - Kunst ![]()
Kunst |
31/03/2013
Voor dit eerste boek uit de nieuwe reeks 'De kleine', had Brigitte Minne urenlange conversaties met de bekende kunstenaar Panamarenko over diens wonderjaren. Het resultaat is een verzameling herinneringen van Panamarenko uit de tijd toen hij nog Henri Van Herwegen heette, die Minne vlot tot een verhaal aan elkaar reeg.
Ze begint bij de geboorte van Henri en overloopt enkele schijnbaar banale momenten uit zijn jeugd, die echter aangeven hoe verwonderd en gefascineerd de jongen van kleins af aan was over de schoonheid van onder andere coloradokevers, duikboten en alles wat vliegt. De verschillende schetsen, ontwerpen en foto’s van zijn creaties die afgebeeld zijn, blijken zo een oorsprong te hebben in dingen die hij in zijn jeugd zag en meemaakte. Daarnaast is het een warm boek over ontembare jongensdromen, doorzettingsvermogen en teleurstellingen in vervlogen tijden, gedrenkt in een vleugje nostalgie en Vlaamse cultuur. Het boek staat bol van de anekdotes en kleurrijke figuren. Over Robert de garnalenman, zijn vriendengroepje De Patatjes, de kevers die vaders aardappeloogst tijdens de oorlog vernielen, het tragische lot van zijn kauw Jantje Kokoke, zijn ouders die elk op hun eigen manier hun zoon doodgraag zien, zijn talrijke tantes en nonkels, zijn grote liefde Brigitte Bardot en ten slotte zijn toegangsexamen aan de academie en de keuze van zijn artiestennaam. Het boek eindigt met een ontevredenheidsgevoel op de academie en de belofte op meer.
Het boek toont geen enkele foto van de hedendaagse Panamarenko en ook maar weinig van zijn creaties. Het geeft echter een uniek beeld van een bijzondere, creatieve jongen die zijn eigen weg zoekt en over wie menig volwassene zich al vroeg afvraagt 'wat er van hem moet worden'. Het is voor kinderen een perfecte eerste kennismaking met Panamarenko en het geeft zeker aanleiding om meer van zijn kunstwerken en het vervolg van zijn leven op te zoeken. De combinatie van Panamarenko’s herinneringen en de manier waarop Brigitte Minne ze heeft neergeschreven maken van dit boek een uniek document én pleidooi over dromen durven najagen. Het is bovendien erg mooi uitgegeven, met een prachtige grote zwart-witfoto op de kaft van kleine Henri op een driewieler, die contrasteert met de retrogele band en titel. Het kleine fotoboek achteraan met familiekiekjes vol vergeelde randjes maken de sfeer compleet. Als dit de aanpak is voor de andere boeken, kijk ik zeker al uit naar de volgende uit deze kunstenaarsreeks. [Tine Verachten]
Sandra Oosterveen
De Belgische beeldend kunstenaar Panamarenko is net voor de Tweede Wereldoorlog geboren als Henri Van Herwegen. Deze oorlog heeft een diepe invloed gehad op het jonge manneke door bijvoorbeeld de verhalen die zijn vader vertelde over duikboten en door de dingen die hij meemaakte in zijn dagelijks leven. Zo is er de gebeurtenis dat Henri op de schoot van zijn moeder in de tram zit en gefascineerd wordt door een overvliegende V2, een onbemand vliegtuigje met een bom. De bom ontploft en de tram wordt weggeblazen. Grote paniek en veel gewonden zijn het gevolg, maar Henri wil alleen maar weten waar het vliegtuigje is gebleven. De schrijfstijl is prettig en het is alsof een moeke op geanimeerde wijze in het Vlaams tegen de lezer praat en vertelt over de jeugd van Panamarenko. De vormgeving van het boek is zeer fraai. Het lijkt op een album met familiefoto’s van Henri’s jeugd. Verder staan er prachtige paginagrote kleurenillustraties in van schetsen en objecten die duidelijk maken op welke wijze de jeugd van Henri het werk van kunstenaar Panamarenko heeft beïnvloed. Vanaf ca. 12 jaar.
Lieve Raymaekers
ua/an/22 j
Het is 1940 wanneer Henri Van Herwegen ter wereld komt als zoon van het vierendertigjarige koppel Henricus en Hortense. Ondanks de rantsoenering tijdens de oorlogsjaren, en de angst voor de V1’s en V2’s op het einde ervan, blikt Panamarenko terug op een gelukkige kindertijd. Met een vader die in de dokken werkt, maar daarbuiten erop los klust in de garage, onder het vragenspervuur van een leergierige Henri. En een moeder die alles over heeft voor haar zoon: de laatste hap, een veilig logeeradres tijdens de bombardementen, maar zich vaak zuchtend afvraagt “Wat gaat er van u terechtkomen?”. En Henri zelf? “Met zijn grote, dromerige ogen en eindeloze krulletjes leek Henri wel een engeltje dat uit de hemel was weggevlogen.” (p. 9). En misschien ook wel wil terugvliegen, gegeven zijn fascinatie voor vliegen, vogels, V1’s, vliegende schotels, zeppelins, …
Brigitte Minne schetst een ontroerend portret van Panamarenko voor hij zo heette. In urenlange gesprekken met de kunstenaar gaat ze op zoek naar de oorsprong van zijn werk. Om dit in een luchtig verhaal te brengen, of beter een aantal verhalen, telkens opgehangen aan werk van Panamarenko dat dan ook afgebeeld staat: de vliegende schotel, de duikboot, de vogel, de Aeromodeller. De kennismaking met Panamarenko als kind geeft een goed beeld van waar hij zijn inspiratie haalde voor de talloze imaginaire voer-, vaar- en vliegtuigen die hij in zijn leven bouwde.
Voor De Eenhoorn is dit de start van een nieuwe reeks, wat zeker een bewonderenswaardig initiatief is. Alleen toch wel de kanttekening: wie bereik je met een dergelijk boek? +9 vermeldt hun site. Qua moeilijkheidsgraad van de tekst kan dit misschien net, maar anderzijds wordt er veel kennis verondersteld. Nergens vind je een woord over de kunstenaar en zijn werk; de link tussen de verhalen en anekdotes uit zijn jeugd en de afbeeldingen van zijn werk moet je zelf wel leggen.
Een speciale vermelding verdient Dries Desseyn voor de schitterende vormgeving: de knalgele linnen band naast de - verrassend herkenbare! - zwart- witfoto van Panamarenko als kleuter op de cover. Maar ook de vele bladzijden met vergeelde familiefoto’s, die gepresenteerd worden als in een album uit de jaren '60: vergeelde geribde zelfklevende bladen die met ringetjes aan elkaar zijn gehouden.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.