Leven aan de onderkant : het systeem dat de onderklasse instandhoudt
Theodore Dalrymple
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Nieuw Amsterdam, cop. 2012 |
VERDIEPING 4 : BLAUWE TOREN : GESCHIEDENIS : 905.1 DALR |
28/02/2013
‘Britten strooien tegenwoordig met afval zoals koeien mesten in de wei en slakken een slijmspoor achterlaten. Dat wil zeggen, ze doen het vanzelfsprekend, zonder zich er bewust rekenschap van te geven’. De bekende Britse conservatieve cultuurfilosoof en arts-psychiater Theodore Dalrymple — columnist voor onder meer De Standaard en bewonderd door onder andere Bart De Wever — publiceert een hoogst vermakelijke en uitdagende essaybundel over de teloorgang van het goed fatsoen van de Britten. Leidmotief van de negen essays is de toenemende aanwezigheid van zwerfvuil in de straten van Groot-Brittannië, die hij koppelt aan ontspoorde voedingsgewoonten. Uit onderzoek blijkt dat 36% van de Britse kinderen nooit samen met andere gezinsleden aan tafel eet. Dalrymple wijt dat aan de vele ontwrichte gezinnen met afwezige vaders. Jongeren eten wanneer het hen past en vaak lopend op straat, waarbij ze hun afval en half opgegeten voedsel overal dumpen. Bovendien is het voedsel waar kinderen spontaan naar grijpen vaak van slechte kwaliteit. Dalrymple houdt een warm pleidooi voor de gezinsmaaltijd, waar de smaakvoorkeuren van het kind worden gevormd. ‘Subtiliteit, onderscheidingsvermogen en verfijning zijn niet aangeboren en ontstaan ook niet vanzelf’. Hij pleit voor een sterke opvoeding en stabiele gezinnen, waarbij de ouders de lijnen uitzetten en niet voortdurend met hun kinderen onderhandelen. Dalrymple neemt (uiteraard) ook de progressieve hoogopgeleiden op de korrel. Hij stelt vast dat het probleem van slechte voedingsgewoonten en ‘rommel van hapsnapvoedsel op de stoep’ even goed bij de studentenintelligentsia voorkomt. Die groep mensen heeft de mond vol over de klimaatopwarming en de teloorgang van de biodiversiteit, maar gedraagt zich zelf ongezond en ongemanierd. ‘Om goed te zijn hoef je niet behoorlijk te handelen; je moet de correcte opvattingen huldigen en ventileren, dat laatste zo luidkeels mogelijk’. Dalrymple ontwaart geen klassentegenstelling, maar een generatiekloof. Hij vertelt hoe hij in Eastbourne, een stad aan de Engelse zuidkust waar traditioneel veel bejaarden verblijven, onlangs heerlijk wandelde op propere paden zonder zwerfvuil.
Men zou kunnen verwachten dat Dalrymple dan zou pleiten voor een sterke overheid, die het gedrag van mensen sterk bijstuurt. De auteur wikt en weegt, maar besluit dat de drijfveer van binnenuit — vanuit de opvoeding en vanuit zelfregulering — moet komen. ‘Actief ingrijpen van officiële zijde in de manier waarop moeders hun kinderen voeden, zou in elk geval een groter kwaad zijn dan het kwaad waarvoor het moet behoeden’. In de negen essays keren Darlympes bekende motieven steeds terug: het nut van een klassieke opvoeding, de noodzaak van de kennis van de geschiedenis, het belang van zelfbeheersing en -respect, de aftakelende gemeenschapszin, de spontaniteitscultus en de zelfontplooiingsmanie die in Groot-Brittannië heerst, het hedonisme van de narcistische egomens, de zelfingenomenheid van de jeugd, de managementplaag binnen het openbaar bestuur, de legitimiteitscrisis van het openbaar bestuur, de overgereguleerde maatschappij…
Andermans rotzooi is een vlot geschreven essaybundel, polemisch, chargerend en bijwijlen hilarisch. Dalrymple blijft echter te veel op het niveau hangen van de verontwaardigde, pessimistische waarnemer die treurt en zanikt over de teloorgang van normen en waarden. Hij beschrijft, beschimpt en bespot, maar formuleert erg weinig oplossingen. In zijn conclusie gaat hij helemaal uit de bocht door het hele Britse overheidspersoneel van onbekwaamheid en zelfzucht te beschuldigen: ‘Het voornaamste doel van overheidsinstellingen is het dienen van de persoonlijke belangen van degenen die er werken: om hun welzijn te garanderen en hun ruime pensioenen’. Dat is een dijk van een cliché en gewoonweg prietpraat. [Gunter Bousset]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.