Vriendschapsbrood

Op een dag vindt Julia Evarts een zakje startersdeeg en wat plakken afgewerkt vriendschapsbrood op haar drempel. Bijgevoegd briefje maakt duidelijk dat de ontvanger het zakje gistdeeg hoort aan te lengen, een vierde zelf mag gebruiken en de rest van het mengsel aan zijn of haar vrienden moet doorgeven. Aangemoedigd door de heerlijke smaak van het afgewerkte product slaat ze aan het bakken. Al gauw neemt het ‘kettingbeslag’ haar thuisstadje Avalon over en zet er het sociale leven op zijn kop. Ondertussen ontmoet Julia in het lokale theesalon Madeline, de al wat oudere eigenares van de zaak, en Hannah, een professionele celliste die net door haar man werd verlaten. De drie vrouwen ontwikkelen een intense vriendschap waarin theedrinken en kokkerellen centraal staan. Het mengen, opkloppen en kruiden blijkt een sterke therapeutische werking te hebben die ze alle drie goed kunnen gebruiken.
Wees gewaarschuwd, bij het lezen van Vriendschapsbrood is het zeer waarschijnlijk dat op minstens één van de meer dan driehonderd pagina’s het water je in de mond zal lopen. Achteraan in het boek staan naast het basisrecept voor vriendschapsbrood allerlei smakelijke variaties waarmee je zelf aan de slag kunt. Darien Gee heeft dan ook een volbloed culinaire roman geschreven, voornamelijk gericht op een vrouwelijk publiek. De omslag maakt meteen duidelijk dat het om een smakelijk feelgoodverhaal gaat. De belangrijkste verhaallijn focust op Julia en de personages in haar directe omgeving. Tussendoor volgen we het vriendschapsbrooddeeg tot in de keuken van de stadsgenoten. Voor verdere afwisseling zorgt het telkens variërende vertelperspectief. Door het gebruik van de tegenwoordige tijd lijkt het geheel zich onder je eigen ogen af te spelen en voelt de lezer zich haast medestadsbewoner. Toch vraagt dit boek een inspanning. De vele verschillende verhaallijnen, de talrijke personages en het afwisselende perspectief kunnen af en toe verwarrend zijn. Het kleine lettertype maakt dit er niet makkelijker op. Wie doorzet, kan van een gevarieerde, positieve vertelling genieten. De mierzoete ontknopingen van de talrijke intriges zorgen helaas voor een lichte indigestie.
Na ongeveer tweehonderd pagina’s wordt duidelijk dat alles, maar dan ook echt álles, goed zal aflopen. Het verrassingselement dooft uit, de geloofwaardigheid daalt en daarmee neemt de leeslust af. Dit maakt van Vriendschapsbrood nog geen slecht boek. Thema’s zoals rouw, echtscheiding en zwangerschap zullen vele mensen aanspreken. Aangezien de personages verschillende leeftijdscategorieën vertegenwoordigen, is er bovendien altijd wel iemand met wie de lezer zich kan identificeren. Wie zich niet stoort aan een ietwat klef einde zal zich aan dit boek kunnen verwarmen en het graag verslinden, met de koekjestrommel op schoot natuurlijk. [Merel Van den Branden]