De witte ruiter

Bernard Cornwell is de succesvolste auteur van historische avonturenromans die zich afspelen in wat nu het Verenigd Koninkrijk is. De witte ruiter (oorspronkelijk verschenen in 2005) is de tweede roman van zijn zesdelige ‘Saxon’-reeks. In de negende eeuw was het huidige Engeland grotendeels veroverd door de Vikingen die met hun drakenschepen uit Denemarken het land plunderden en bondgenoten zochten en vonden. Het is een periode waarover weinig geschiedkundige bronnen bestaan, wat voor een vakman als Cornwell de mogelijkheid biedt om een spannend fictief verhaal uit te bouwen rond de weinige gekende feiten.
In 877 heeft de Saksische koning Alfred met de Vikingen een zoveelste bestand gesloten waardoor hij aan de macht kan blijven in Wessex, het laatste bolwerk tegen de heidenen in Engeland. Alfred is geen echte krijger maar een diepgelovig christen die meer rekent op zijn bisschoppen en de wil van God dan op de wapens. Dit tot groot ongenoegen van Uhred, het hoofdpersonage van de reeks en de verteller. Om het karakter van deze onterfde vechtersbaas uit Northumberland beter te kunnen begrijpen, is het wel noodzakelijk zijn voorgeschiedenis te kennen en dus het eerste deel, Het laatste koninkrijk, te lezen. Als tienjarige werd hij ontvoerd door de Vikingen en met hun waarden en heidense goden opgevoed. Zijn loyauteit tegenover de vrome koning is dan ook niet onvoorwaardelijk, maar hij stelt hem wel zijn wapens, Slangenadem en Wespensteek, ter beschikking om zijn ontstolen landgoed in het noorden te kunnen heroveren. Uhred is een boeiend personage, een arrogante jongeman van twintig, ongelukkig getrouwd, een landgoed met schulden aan de kerk en gedreven door een persoonlijke ambitie. Als de Vikingen het bestand voor de zoveelste keer schenden, vlucht de koning met een handvol getrouwen naar een moerasachtig gebied waar Uhred hem met zijn Keltische heks-koningin vervoegt om de grote confrontatie voor te bereiden.
Via de omzwervingen en avonturen van Uhred kan de auteur ook het ellendige leven van de boeren, vissers en slaven in de chaotische negende eeuw tot leven brengen. De talloze plaatselijke ‘koningen’ leefden niet in paleizen maar in hutten en heersten dankzij brute macht en bijgeloof. De legers van de Vikingen waren te klein en veel te slecht georganiseerd om een groot koninkrijk te verslaan en dus wierven ze heren, benoemden hen tot koning en als dezen zich veilig waanden keerden ze zich tegen de Saksen en doodden hen. Alfred, gedreven door zijn bekeringsdrift en zijn fanatieke kerkelijke raadgevers, weigert zich te onderwerpen aan de heidenen en slaagt erin om het huidige Engeland te verenigen. Maar dan pas na zes bloedige romans en talloze veldslagen. De witte ruiter is een typische goede Cornwell historische roman, maar moeilijk te lezen als losstaand boek. [Julien Schmit]