Nota bene : de invloed van het Latijn en Grieks op het Nederlands

"Nota beide benen" placht een van de typetjes van Kees van Kooten schertsenderwijs te zeggen, daarmee aangevend dat hij van Latijn weinig kaas (caseus) gegeten had. Nota bene (let wel) is een vaste uitdrukking, als zodanig duidelijk herkenbaar van vreemde komaf, die een plaats binnen het Nederlands taaleigen verworven heeft. Veel minder bekend is dat allerlei zuiver Nederlands ogende woorden en uitdrukkingen uit het Grieks en Latijn stammen. Wie denkt er bijvoorbeeld bij "boter" of "kelder" aan dat deze woorden rechtstreeks aan het Latijn ontleend zijn? Dit boek behandelt de verschillende gebieden en de verschillende manieren waarop de twee klassieke talen invloed (gehad) hebben op de Nederlandse woordenschat. In het eerste, door Nicoline van der Sijs geschreven gedeelte komen onder meer aan bod: de verschillende perioden waarin met name het Latijn voor verrijking van onze taal zorgde. In het tweede gedeelte, waarvoor Jaap Engelsman tekende, gaat het over gevleugelde woorden die vrijwel letterlijk vertaald uit het Grieks of Latijn afkomstig zijn, zoals "verdeel en heers" en "de teerling is geworpen". Met een lijst van belangrijkste gebruikte literatuur en een woordregister.