In de periode 1866-1969 werden duizenden mensen verbannen naar het schiereiland Molokai. De Hawaiaanse - en later Amerikaanse - overheid oordeelde dat zij leden aan lepra, een volgens hen besmettelijke ziekte die alleen door isolatie onder controle gehouden kon worden. De zo ontstane kolonie werd op uiterst wrede wijze geleid. De vestiging trok een lange rij nieuwsgierigen en avonturiers, maar ook hulpverleners en wetenschappers, waaronder de Belgische pater Damiaan de Veuster. John Tayman stelde over de unieke geschiedenis een gedetailleerd en intrigerend document samen op basis van uitgebreid bronnenmateriaal en getuigenissen.
