Dit is, ruim twintig jaar later, het pendant van Het land van de wangen. Waar Het land van de wangen verwees naar het destijds door Gruwez enigszins geïdealiseerde Oosten van Vlaanderen, staat Het land van de handen voor het Westen van Vlaanderen, waar zijn wortels liggen en waaraan hij, ouder geworden, met een zekere nostalgie terugdenkt. Een verkwikkend amalgaam van brieven, dagboekaantekeningen en droomrelazen doet de lezer terechtkomen in het huis van Stijn Streuvels, de psychiatrische inrichting in Zoersel, de Westhoek en de cisterciënzerabdij van Westvleteren, waar dit boek der herinneringen zijn veelbetekenende apotheose beleeft.
Poe͏̈zie die allerlei vragen en veronderstellingen oproept met betrekking tot de raadsels van het menselijk bestaan, met name rond leven, liefde en de dood.
Bundel gedichten waarin de kwetsbaarheid van het lichamelijke, van het leven zelf dus, centraal staat. Deze gedichtenÿ staan dan ook in het teken van de erotiek en de hopeloze strijd tegen de teloorgang.