Ooit werd de Victoriaanse taal van bloemen gebruikt om liefde uit te drukken: kamperfoelie voor toewijding, azalea's voor hartstocht en dieprode rozen voor betovering. Maar Victoria Jones gebruikt deze taal om haar verdriet, wantrouwen en eenzaamheid over te brengen. Door haar traumatische jeugd in talloze pleeggezinnen en tehuizen, durft ze zich voor niemand meer open te stellen. Alleen met behulp van bloemen legt ze contact met de wereld. Als ze werk vindt bij een bloemisterij ontdekt ze dat ze een gave heeft: door de juiste bloemen te kiezen geeft ze haar klanten precies wat ze nodig hebben. Pas als Victoria ineens oog in oog staat met iemand uit haar ingewikkelde verleden, realiseert ze zich wat ze in haar eigen leven mist.
