Levensverhaal van de afvallige Witte Pater die als missionaris in Congo werkte en later gedwongen opgenomen werd in een psychiatrisch ziekenhuis, nadat hij zijn dissidente geloofsopvattingen kenbaar maakte. Met zwart-witillustraties, foto's en kaarten.
Gustaaf De Beerst vertrok in 1891 als één van de eerste Belgische Witte Paters naar Congo. De reis gebeurde over zee en vervolgens per karavaan door Duits-Oost-Afrika, en duurde meerdere maanden. Na vijf jaar intense missiearbeid en wetenschappelijk werk bezweek hij in de door hem gestichte missiepost Lusaka aan de bloedwaterkoorts.
In opdracht van de zusters Passionisten schreef Hilde Rummens deze geschiedenis van de missies. Ze kreeg hiervoor toegang tot alle correspondentie van de missiezusters met hun medezusters in België. Bovendien voerde ze regelmatig gesprekken met zuster Emmanuelle, zuster Fides en zuster Céline, die bij de eerste zusters Passionisten waren die ooit naar Congo vertrokken. Hun verhalen en anekdotes en de memoires van een aantal overleden medezusters, bundelde ze in één groot verhaal.
