De helaasheid der dingen
Dimitri Verhulst
Jos Radstake
Schrijver en dichter Dimitri Verhulst (1972) heeft zich voor een reportage voor een Vlaams periodiek enige tijd laten opsluiten in een Belgisch asielzoekerscentrum. Na deze reportage bleven zijn ervaringen hem bezighouden, wat resulteerde in deze verhalenbundel. De helft van deze verhalen is verzonnen, zo stelt Verhulst, maar geen enkel verhaal bevat een leugen. Het zijn schrijnende verhalen over mensonterende, hopeloos stemmende situaties. De grenzeloze verveling, het wachten en hopen op een verblijfsvergunning, de spanningen tussen bewoners, de hoop op ontsnapping (via containers): het krijgt hier allemaal gestalte. In de verhalen kruipt de schijver in de huid van Bipul Masli, in de eerste verhalen nog fotograaf van onmenselijke situaties verweg, later (met een fraaie spiegeling aan het einde) asielzoeker. De titel van deze verhalenbundel is wat flauw; de stijl afwisselend cynisch en laconiek. Vooral ook vanwege de schrijnende inhoud maken deze verhalen indruk. Paperback; kleine druk.