Kweenie

Dit boek is mogelijk het antwoord van Joke van Leeuwen op de vraag van haar uitgever hoe haar volgende boek er zou uitzien. "Kweenie." Kweenie is een eigenaardig creatuurtje dat plof uit de stripbanden van één of ander (strip)verhaal valt en terechtkomt op het bed van het (naamloze) vertellende meisje. Samen gaan ze op zoek naar het verhaal waar Kweenie uit getuimeld is en ontmoeten zo allerhande verhalen, aanzetten tot verhalen om uiteindelijk het thuisverhaal van Kweenie terug te vinden. Het is een typische 'van Leeuwen-intro' door een betrekkelijk voorspelbaar kaderverhaal aan te wenden als prettige opstap naar een heus illustratieavontuur. Van Leeuwen leeft haar fantasie vooral vormelijk uit en knoopt hier een verhaal aan vast. Een verhaal als een associatieve reeks aanzetten tot absurde verhalen die elk met één of enkele treffende illustraties worden geschetst. Het volledige avontuur vertrekt vooral vanuit het machtige tekentalent van Van Leeuwen. Haar fantasie blijkt een beeldende fantasie te zijn. Beelden waartussen letterlijk woorden fladderen. Dit komt ook tot uiting in de 'geanimeerde' lay-out. Soms maakt van Leeuwen er een heus spelletje van. In haar tekeningen uit zich haar dynamische en vinnige, fantasievolle zelf. Van Leeuwen kiest vaak voor wasstiften of kleurpotlood op grof tekenpapier wat de figuren een zindering geeft. De vurige kleuren bezorgen haar tekeningen een warme, dynamische gloed die door haar zwierige pennentrekken versterkt wordt. Op die manier werd haar boek een kijk- en leesboek maar bovenal een tintelend boek. Een boek om in te reizen, in te bladeren, van te genieten en verder te denken. Een boek vol groeiende verhalen over een mooie zonsondergang, over straf schrijven, over heldhaftige monsters en jagende dokters... "Over een man die er niet meer bij kon. Over een eindeloze voorstelling. Over een hondje dat niet goed kon slapen. Over een spook dat te vroeg wilde spoken. Over een muis die zijn hol niet kon vinden. Over een rat die zijn kinderen telde. Over een jongen die alles vergat. Over een brief die nog niet was gelezen. Over gedachten die niet konden vliegen. Over een maaltijd die niemand meer lustte. Over een bos dat het koud had gekregen. Over cadeautjes die iemand al had. (...)"... Op die manier maakte van Leeuwen haar boek genietbaar, herkenbaar voor elke leeftijd zonder dat de toegankelijkheid een bewust nagestreefd item wordt. Haar tekeningen gaan een pittige en grappige dialoog met de teksten aan, noodzakelijk ontsproten aan dezelfde creatieve geest. Deze flamboyante vertelstijl is eigen aan van Leeuwen en herinnert uiteraard aan haar cabaretverleden. Het lijkt alsof ze een papieren variant van het cabaret ontdekt heeft in dit boek. Cabaret voor jonge mensen in papier gevangen. Heel mooi.

[Els Van Steenberghe]