Mie Raat
Katrien Vandewoude
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Vermist |
Clavis, 2003 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : IK EN DE WERELD : VERHALEN : Kast 4 VAND |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Clavis, 2003 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : VAND |
31/12/2004
Opa zwijgt beschrijft hoe een kind omgaat met de aftakeling van een grootouder. Emma's opa heeft een beroerte gehad en kan niet meer lopen en praten. Emma gaat zoals de vorige jaren logeren bij haar grootouders, maar dit jaar wordt het een andere vakantie. Zo'n andere opa is niet makkelijk. Tegen de buurjongen Wido schept ze op over wat haar opa vroeger allemaal kon. Wido, die niet wil vertellen dat zijn ouders onlangs gescheiden zijn, schept op zijn beurt op over zijn grootvader en over zijn vader in Amerika. De twee kinderen hebben het moeilijk om een ingrijpende verandering te accepteren, maar ze vertellen dit niet aan elkaar. Wido's probleem komt niet voldoende uit de verf, daarom is het er eigenlijk eentje teveel.
Opa zwijgt is een vlotlezend verhaal maar het taalgebruik mist dat verfrissende, dat bv. Een koffertje voor opa van Gerda de Preter, met dezelfde thematiek, aantrekkelijk maakt.
Opa zwijgt is een ikverhaal, en er zijn er veel dialogen, maar de mogelijke sterkte hiervan wordt beperkt doordat de ikpersoon Emma elke gesproken zin aanvult met "viel ik met de deur in huis", "flap ik eruit". Dit zijn geen woorden voor een negenjarig kind. De synoniemen van zeggen zijn talrijk in dit verhaal, maar het had iets minder expliciet gemogen. Nu lijkt het alsof Katrien Vandewoude alles wat onder de oppervlakte leeft, uiteindelijk in woorden wou vatten. In plaats van de gesprekken voor zich te laten spreken.
Deze stilistische mankementen nemen niet weg dat de thematiek van aftakeling, beschreven door de ogen van een liefhebbend kleinkind, een mooi perspectief biedt. Er is nergens sprake van medelijden en evenmin van geklaag, ook niet bij oma. Oma accepteert opa en geeft Emma de tijd om haar opa te aanvaarden en contact met hem te leggen. Dat is mooi. [Ilona Plichart]
Patty Pellis-van Hees
Een meisje gaat in de zomer logeren bij opa en oma. Bijzonder aan het verhaal is de eenvoud en echtheid waarmee beschreven wordt hoe Emma de omgang met opa ervaart nu hij door een beroerte verlamd is en niet meer kan praten. Het verhaal is in de ik-vorm geschreven. Het leest vlot weg door de korte zinnen, eenvoudige woorden en veel direct taalgebruik. Daarbij zijn de 96 pagina’s bedrukt met een vrij groot lettertype, omgeven door ruime kaders. Emma is 7 jaar oud, haar vriendje in het verhaal 9. De gedachten en redeneringen van hen komen soms wel eens wat ouder over, waardoor het verhaal voor een vrij ruime doelgroep geschikt is. De korte hoofdstukken zijn niet genummerd; ze worden onderbroken door schuingedrukte stukjes tekst die Emma’s gedachten beschrijven en hier en daar opgefleurd door ruwe aquarelschetsjes in grijswaarden. K. Vanderwoude heeft al meer kinderboeken geschreven waarin het thema logeren en verandering/anders zijn regelmatig terugkomt. Vanaf ca. 8 jaar.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.