De grootste truc aller tijden : een familiegeschiedenis
Theodor Holman
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Nijgh en Van Ditmar, 2007 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : HOLM |
31/12/2007
Er zijn schrijvers die bewust intertekstualiteit nastreven tussen hun romans. In Vlaanderen spannen Stefan Hertmans en Peter Verhelst de kroon. In Nederland is duivelskunstenaar Huub Beurskens het grote toonbeeld, hoewel schrijver, columnist, radiomaker, scenarist en televisiemaker Theodor Holman (1953) ook aardig uit de voeten kan met het aanbrengen van dwarsverbindingen in zijn oeuvre.
Om optimaal te genieten van Holmans nieuwe roman Tjon, verdiept de lezer zich best eerst in Holmans goed ontvangen verhalenbundel Het blijft toch familie (Nijgh en Van Ditmar, 2001). De vaderfiguur in 'Familiefeest', een subliem, op zichzelf staand verhaal daaruit, is assistent-resident in Indonesië totdat hij moet terugkeren naar Nederland. Het Indische kampverleden achtervolgt zowel hem als zijn vrouw en eist een zware tol wanneer hij kort daarna sterft. In Tjon kampt de vaderfiguur eveneens met de spoken uit het verleden van zijn Japanse gevangenschap: hij wordt opgenomen in een inrichting en pleegt uiteindelijk zelfmoord. De moederfiguur vergaat het niet veel beter in Het blijft toch familie. De titel van het kortverhaal 'Hoe ik mijn moeder vermoordde' is veelbetekenend, en opnieuw kan de link gemaakt worden met Tjon. Het jongetje Tjon stelt alles in het werk om het zijn moeder naar de zin te maken. Hij wil dat ze door zijn grote liefde voor haar die barre kamptijd verdringt, maar op het einde rest Tjon droefheid wanneer zijn moeder door een uit de hand gelopen spel van hem verongelukt. Tjon nam het kampleven wel erg letterlijk toen hij prikkeldraad onder dodelijke stroom zette.
Tjon leest men best als een anti-Bildungsroman waarin de 14-jarige jongen mede door het pestgedrag van zijn broer Joost steeds infantieler wordt. Doordat Joost voortdurend onheilspellende geheimen toevertrouwt aan Tjon over hun ouders, begint deze een wereld om zich heen te scheppen om te ontsnappen aan de tragische wereld waarin zijn familie vertoeft. Zijn nieuwe wereld blijkt echter even breekbaar te zijn als deze van zijn ouders. Volledig gek gemaakt of geworden verdwijnt Tjon van het toneel. Hij heeft de strijd met het monster dat oorlog heet verloren. Tjon is voorlopig het meest tragikomische boek van 2007. Holman weet zich perfect in te leven in de gedachtewereld van een ontwrichte puber. Als een volleerde meesterkunstenaar balanceert Holman tussen fantasie en werkelijkheid. Ontroering en hilariteit alom. [Nicolas Verscheure]
Drs. Cees van der Pluijm
Theodor Holman is bekend van zijn columns, zijn scenario's en zijn radio- en televisie-interviews. Als prozaïst krijgt hij niet de aandacht die hij verdient. "Tjon" is een nieuwe loot aan Holmans proza over de oorlogstrauma's en de assimilatieproblemen van Indische Nederlanders en hun nakomelingen. Hoofdpersoon is de puber Tjon die in de loop van het verhaal steeds meer verdwaalt in zijn eigen fantasieën die leiden tot ernstige psychische problemen. Vanuit de ik-figuur volgt de lezer dit adembenemende proces, prachtig verwoord door Holman, met reminiscenties aan Reves 'Werther Nieland'. Holmans verhaal is echter veel gruwelijker en psychologisch diepgaander dan Reves schets van de bijna onschuldige jongensrituelen. Holman is een voortreffelijk stilist; geen vernieuwer, maar wel een auteur die met lichte toets grote ernst kan oproepen en een beklemming suggereert die de lezer niet licht vergeet. Kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.