Dromen van de dood

De titel van dit thrillerdebuut dient letterlijk te worden opgevat. Sara Fontaine, een Oostendse politie-inspecteur, wordt sinds haar kindertijd geplaagd door een steeds weerkerende nachtmerrie. De droomsequentie betreft een gesprek tussen twee schimmige en haar onbekende mannen in aanwezigheid van een vrouw met baby. Deze confrontatie ontaardt in een handgemeen waarbij de ene man de andere doodt. De droom verstoort Sara's levensritme en weegt op haar huwelijk met Gauthier Seynhaeve, die ook haar collega is. De psychologen en psychiaters bij wie Sara in therapie gaat, kunnen het euvel niet duiden, tot op een dag een therapeut haar verzoekt het decor van haar droom nauwgezet te beschrijven. Het beeld dat zo ontstaat, brengt de psycholoog in verband met een hem bekende locatie: het ouderlijk huis van zijn jeugdvriend Andreas Lens. Ook Lens gaat gebukt onder een trauma. Hij was een baby van enkele maanden oud en stomme getuige van de moord op zijn vader, een Oostendse politie-inspecteur, en zijn moeder Margot, op het terras van hun woning. De dader werd nooit gevat en het motief bleef onopgehelderd.

Al vlug wordt duidelijk dat Sara's droom samenvalt met de slachtpartij die Andreas als peuter overleefde. Met enige terughoudendheid nemen beide betrokken partijen contact op met elkaar, wat leidt tot een confrontatie met het verleden, waarbij het duistere verleden van een aantal hoog geplaatste lieden in Oostende wordt opgerakeld en corruptie binnen het politiemilieu aan het licht komt, feiten die het leven van nabestaanden alsnog in gevaar brengen.

Piet Baete is geboren Oostendenaar en weet deze locatie met veel zin voor sfeerschepping in zijn debuut aan te wenden. Bovendien weet de auteur een erg originele intrige neer te zetten, met een knappe en geloofwaardige psychologische opbouw van de personages en een sterke onderhuidse spanning als voornaamste troeven. Relationele spanningen en geladen dialogen wegen in deze authentieke roman zwaarder dan de gebruikelijke portie sensatie en gruwel, wat voor deze lezer alvast een welkome afleiding is. [Staf Schoeters]