Toegepaste blijde boodschap : waarom geloven mij (en anderen) gelukkig maakt

Jürgen Mettepenningen is vooral gekend als voormalige woordvoerder van aartsbisschop Léonard. Vooral zijn vertrek met slaande deuren is velen bijgebleven. Dit boekje biedt indirect een antwoord op dat plotse en opgemerkte vertrek. In Toegepaste blijde booschap wil Mettepenningen namelijk doorstoten tot de kern van het christendom. Dat is niet zozeer een leer of hét geloof, maar wel een praktijk. Wil de kerk herleven, dan moet ze terugkeren naar de verkondiging van die Blijde Boodschap in plaats van alle aandacht op zichzelf te trekken als religieuze instelling.
De reden van de verkondiging van de Blijde Boodschap is dat ze gelukkig maakt. Er zijn natuurlijk ook andere wegen die gelukkig maken, maar die van het evangelie is er zeker eentje van. De auteur geeft een viertal redenen. De gelovige mag vertrouwen op God en staat dus nooit alleen. De gelovige staat door God heen ook in contact met vele anderen: de levende kerkgemeenschap. Vervolgens ervaart hij dat hij door God geliefd is en ten slotte zorgt geloven van vrijmoedigheid en joie de vivre. Dat zijn de redenen waarom die 2000 jaar oude tekst of die 2000 jaar oude figuur van Jezus de dag van vandaag nog steeds springlevend is.
Mettepenningen plaatst zich in een lange rij van mensen die het oude geloof bij de dag trachten te brengen, wars van alle wildgroei die erbijgekomen is. Vandaar ook zijn verwijzingen naar ‘voorgangers’ zoals Hans Küng, Erik Borgman en Gerhard Lohfink.
Het voorwoord is van de hand van Rik Torfs. Het is geschreven in zijn typische stijl: zeer ironisch en stilistisch zeer verfijnd. Zowel de stijl als de inhoud maken het voor een breed publiek toegankelijk. [Hans Geybels]