Het monster uit de diepte
Patrick Lagrou
Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
ARhus - De Munt
Vandaag open
van 10:00 tot 19:00
Beschikbaar
ARhus - afdeling Rumbeke
Vandaag open
van 14:00 tot 18:00
Beschikbaar
ARhus - afdeling Beveren
Vandaag open
van 14:00 tot 18:00
Beschikbaar
ARhus - afdeling Gitsestraat
Vandaag open
van 11:00 tot 13:00
Beschikbaar
ARhus - De Munt magazijn
Vandaag gesloten
Beschikbaar
Besprekingen
15/08/2013
In Victoria, het tiende boek in de 'Dolfijnenkind'-serie van Patrick Lagrou, zijn Marijn en Talitha eindelijk terug samen en zijn ze met hun kind onderweg naar Haïti, het land van Talitha’s familie. Victoria is de naam die Marijn en Talitha aan hun pasgeborene hebben gegeven, maar het is ook de naam van het slavenschip waarmee Talitha’s voorouders vervoerd zijn geweest en de naam van het dorp dat deze gebouwd hebben na hun ontsnapping. Op de heenweg vertelt Talitha deze geschiedenis van haar volk en spreekt ze over voodoo, die diep in de cultuur is ingebed. Terwijl Marijn zich hiermee probeert te verzoenen, merkt hij dat er iets vreemd aan de hand is met de omgeving. Waar zijn alle dorpelingen naartoe? En waar komen ’s nachts die vreemde geluiden vandaan? Het blijkt dat een oude bekende zich probeert te wreken en het project met stevia, dat de dorpelingen van Victoria hebben opgestart, heeft hier iets mee te maken. Marijn zal de hulp van zijn totemdier goed kunnen gebruiken om zichzelf en de bevolking te redden.
Lagrou schrijft met veel meedogendheid over de slavenhandel in 1838, een thema dat we zien terugkomen wanneer een oude bekende wederom probeert om de bevolking van Victoria te laten werken op zijn suikerplantages. Ook opvallend is het gebruik van de naam Victoria. De dorpelingen gaven deze naam in 1838 aan hun nieuwe dorp omdat ze de slavenhandelaars overwonnen. Nu krijgt het kind van Marijn en Talitha ook deze naam van triomf. Bovendien is het kind een symbool voor een nieuwe generatie die hopelijk geen rassenhaat meer gaat kennen. Hoewel een aantal maatschappelijke thema’s op een duidelijke en vaak aangrijpende manier aangekaart worden, behoort het verhaal zeker niet tot het beste van Lagrous oeuvre. Victoria mist spanning en humor. Het boek laat de lezer bovendien nogal onverschillig omdat het heel zakelijk geschreven is. Lagrou hanteert geen vlotte stijl, het verhaal is juist zeer geconstrueerd en stroef. Marijn en Talitha zien elkaar en hun kind eindelijk weer terug na een heleboel avonturen en toch voel je de liefde tussen hen niet. De personages worden ook te vaak ‘de jongen’ of ‘het meisje’ genoemd en komen hierdoor niet tot leven. Een teleurstellend avonturenverhaal. [Cindy Mergits]
S. Roest-Mouissie
De inmiddels 20-jarige Marijn, Talitha en hun dochtertje Victoria reizen naar Haïti om met Talitha’s familie kennis te maken. Onderweg vertelt ze waar de familienaam Victoria vandaan komt (de getekende stamboom van haar voorouders staat voorin). Heen en weer springend in de tijd, boven elk hoofdstuk staat plaats en jaar vermeld, wordt de geschiedenis van Talitha’s voorouders en daarmee de geschiedenis van Haïti levendig en met compassie verteld, beginnend bij de Afrikaanse geronselde slaven (wereldkaart op dubbele pagina met de route van het slavenschip). Het is een aangrijpend verhaal over onderdrukking en uitbuiting, maar de voodoo cultuur hebben de bewoners van Haïti behouden. Daarmee wordt het verhaal spannender en geheimzinniger. Als het huis waarin Marijn en Talitha logeren tijdens hun zoektocht naar de verdwenen dorpsbewoners in brand wordt gestoken, weet Marijn dat zijn vijanden naar hem op zoek zijn. In dit tiende deel uit de Dolfijnenkind-serie wordt vaak verwezen naar eerdere delen; in noten onderaan de pagina vermeld. Daarom is het beter eerst de andere delen te lezen. Vanaf ca. 12 jaar.
Victoria
Veerle Uyttersprot
ua/an/22 j
'Victoria' is het tiende deel van de Dolfijnenreeks van Patrick Lagrou. De tijd van de volgende generatie is aangebroken want Victoria is het dochtertje van Marijn en zijn vriendinnetje Talitha. Ze willen hun baby nu voorstellen aan de familie van Talitha, die in het dorpje La Victoire in Tahiti woont. Daar is echter iets vreemds aan de hand want de hele omgeving van het dorp lijkt uitgestorven en de plantjes op de velden zijn overal aan het verschrompelen. Vóór Marijn en Talitha het goed beseffen worden ze meegesleept in een akelig avontuur met voodoopraktijken en zombies, dat vooral blijkt te draaien rond de uitbuiting van de Haïtianen op de grote suikerrietplantages.
Tussendoor krijgt de lezer informatie over de voorgeschiedenis van Thalita’s familie, rechtstreekse afstammelingen van zwarten die in de negentiende eeuw in Sierra Leone in West-Afrika werden gevangen genomen door slavenhandelaars. Uit de flash-backs wordt duidelijk dat de namen Victoria en La Victoire alles behalve toevallig gekozen zijn. Drie verschillende periodes worden op deze manier behandeld: de periode rond 1838 met de laatste – en toen al zeer omstreden – slaventransporten; het begin van de twintigste eeuw (1929) toen de overgrootmoeder van Talitha een jonge vrouw was en de hedendaagse tijd waarin Marijn en Talitha jonge volwassenen zijn. Typografisch wordt tussen al deze verschillende tijdsmomenten geen onderscheid gemaakt, enkel de cursief gedrukte aanduidingen aan het begin van elk hoofdstuk maken de lezer wegwijs. In het begin kan dit verwarrend werken, ook al omdat er vele verschillende personages worden voorgesteld.
Na zijn inmiddels jarenlange ervaring schrijft Lagrou nog steeds in hetzelfde houterige Nederlands dat hij hanteerde als beginnende schrijver. Zijn proza blijft gekenmerkt door stereotiep woordgebruik, stroeve dialogen en onnodige herhalingen waardoor het lijkt alsof de auteur zijn lezer niet voor vol aanziet. Er zit behoorlijk wat vaart in het verhaal maar de plot hangt soms met haken en ogen aan elkaar, met hier en daar enkele onwaarschijnlijke kunstgrepen. De snel opeenvolgende gebeurtenissen zorgen wel voor de nodige actie en dat is waarschijnlijk de reden dat kinderen Lagrou’s boeken blijven smaken. Goede literatuur kun je zijn boeken echter niet noemen.
'Victoria' is het laatste deel in de reeks van het Dolfijnenkind maar over zijn personages is Lagrou nog niet uitverteld. De kinderen van Marijn en Talitha spelen in diens nieuwe 'Klimaatreeks' de hoofdrollen ...
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.