Lotsa de Casha

'Lotsa de Casha' is het vijfde en laatste deel in een reeks kinderboeken van popidool Madonna. Elk van de boeken heeft een Kaballah-thema en ze zijn stuk voor stuk erg moraliserend. Het gerucht gaat dat de boeken niet door Madonna zelf, maar wel door Eitan Yardeni, de officiële schrijver van het Kaballah Centrum, geschreven zijn. Wat er ook van is, niet de schrijver maar wel de illustratoren hebben de grootste verdienste aan deze reeks. De vijf prentenboeken zijn ware kunstwerken in hun genre, waarvan de illustraties ver uitstijgen boven de stuntelige teksten die slap en gezocht zijn en overlopen van de wel erg expliciete saaie moraal. Ook dit laatste sprookjesachtige boek is gesierd met schitterende kleurrijke illustraties, echte schilderijen bevolkt met gepersonifieerde dieren en vol fantastische details. Het geheel is zeer verzorgd, met veel aandacht voor de grafische vormgeving. Achteraan in het boek vind je trouwens enige toelichting over het gebruikte lettertype en een korte biografie van de schrijfster en illustrator. Lotsa de Casha is een rijke koopman die alles bezit wat hij maar wil. En vanaf de eerste regel voel je het cliché al komen: geld maakt niet gelukkig. Geen arts kan Lotsa helpen en op aanraden van zijn koetsier reist hij dan maar naar een verre stad waar een oude wijze man woont. Die leert hem het geheim van het geluk: “Als je deelt met anderen en als je andere mensen belangrijker vindt dan jezelf, dan word je gelukkig.” De koopman gelooft er echter niets van, want hij heeft zijn hele leven enkel aan zichzelf gedacht. Maar dan wordt hij beroofd. Een voorbijganger wil hem terug naar huis brengen op voorwaarde dat Lotsa voor hem werkt. Ze brengen allerlei spullen rond en krijgen telkens iets in ruil. Lotsa ziet alleen maar blije gezichten en langzaamaan wordt hij zelf ook gelukkig en hij beseft dat de oude man gelijk had. De tekst wordt onderbroken door een zestal omkaderde “feiten”, moraliserend en vol clichés. Het rare spreektaaltje van de hoofdfiguur is nogal storend.