Het verrotte leven van Floortje Bloem

Het verrotte leven van Floortje Bloem doet het relaas van een 15-jarig heroïnehoertje, gebaseerd op dier persoonlijk verhaal en getuigenissen van haar naaste familie. Yvonne Keuls weet hier zeer goed het evenwicht te bewaren tussen objectiviteit en inleving. Lange gesprekken met zo'n 15-jarig heroïnehoertje gingen aan het schrijven vooraf. Het verhaal gaat vanaf Floortjes prille jeugd tot de leeftijd van 15 jaar, wanneer ze van haar eigen leven zegt dat het "verrot is maar niet hopeloos"; een relaas aangevuld met de getuigenissen van haar moeder, zusje, vriend, tante enz., die zowel Floortjes gedragingen als hun eigen optreden toelichten.

Keuls hanteerde deze gegevens objectief, maar niet zakelijk; begripvol maar niet noodzakelijk goedkeurend; aan iedereen pogend recht te laten wedervaren. Uit dit warm gekoesterd levensverhaal dat zo uit de mond lijkt opgetekend, treedt zodoende enorm veel denkstof naar voor: de complexiteit van zulke gevallen, de rol van de sociale omgeving, van de eigen geaardheid; de ontoereikendheid van de begeleiding en de falende functie van het maatschappelijk gedragsmodel. Kortom een zowel op vormtechnisch als op inhoudelijk vlak uitstekend werk, ontroerend van toon en hanteerbaar als lees- of als gespreksmateriaal. [Hugo Van Hoecke]