De voorbijrijdende metro- en treinstellen symboliseren in 35 rhums even zoveel levens die passeren. Bij vier van hen stapt regisseur Denis binnen, niet opdringerig, maar met tact, waarbij ze net even die elementen naar bovenhaalt die de mensen bezighouden. Denis houdt zelf een zekere afstand, haar observaties zijn nuchter, zelfs een beetje abstract, op het documentaire af. Maar net dat verplicht de kijker om een en ander zelf in te vullen (www.opendoek.be)
In een zelfvoorziend ruimteschip dat zich ver voorbij ons zonnestelsel bevindt leven een man en een babymeisje. De twee zijn de enige overlevenden van een groep ter dood veroordeelde criminelen die als proef naar het dichtstbijzijnde zwarte gat werden gestuurd om een alternatieve energiebron te zoeken.