Om overzicht over zijn turbulente leven te krijgen, beschrijft een man zijn leven als jongen van een jaar of dertien tijdens het uitbreken van de bloedige Libanese burgeroorlog (1975-1990).
A l'instar des contes de Schéhérazade, il est des histoires qui peuvent sauver la vie. C'est la thérapie mise en oeuvre par le narrateur pour tenter de tirer du coma son père spirituel, héros de la résistance palestinienne. Au chevet du malade dans un hôpital presque désaffecté du camp de Chatila, il raconte les événements de la guerre civile libanaise tout juste achevée, les épisodes marquants de sa propre existence et les itinéraires souvent douloureux d'une poignée d'hommes et de femmes happés par l'histoire après leur expulsion de Galilée en 1948. Dans son ardeur pour ranimer par le souvenir un corps végétatif, c'est tout un peuple qu'Elias Khoury fait vivre sous les yeux du lecteur, dans un roman ample et poignant, considéré unanimement comme le récit par excellence de l'exode palestinien.
Aan de hand van het leven van Yoenis, een Palestijnse vrijheidsstrijder die op sterven ligt in het kamp, en zijn verpleger Khaliel beschrijft de auteur de geschiedenis van het Palestijnse volk. Geen heldenverhaal in de zin van: de strijders winnen. Maar dat doen ze in de werkelijkheid ook niet. "Poort van de zon" is een meesterlijke vertelling over verlies, verdriet, liefde en overleven maar bovenal een zeer ontroerende en aangrijpende hommage aan de strijd van de Palestijnen.