Johan Vande Lanotte vraagt zich af hoe we kunnen ontsnappen aan het wij-zij-denken in de samenleving. Als overtuigd pragmaticus vindt hij heel wat antwoorden in aangepaste vormen van stedelijk beleid. In zijn betoog maakt hij onder andere gebruik van voorbeelden uit Oostende, de stad waar Vande Lanotte burgemeester is.
Decennialang draaide Johan Vande Lanotte (Poperinge, 1955) mee aan de top van de Belgische politiek. Toch heeft hij zichzelf nooit als toppoliticus beschouwd. Een machtspoliticus, dat was hij. En bewust. Want een politicus die iets wil veranderen, heeft nu eenmaal macht nodig. Voor de pragmatische West-Vlaming was macht nooit het doel, wel het instrument. Macht was er niet om te koesteren, maar om te gebruiken.
