Lucy Jarret staat op een kruispunt in haar leven. Ze besluit een tijdje terug te gaan naar haar geboortedorp. Eenmaal in het ouderlijk huis dringt de gedachte aan de raadselachtige dood van haar vader zich aan haar op. Ze voelt zich schuldig omdat ze hem alleen gelaten heeft op de avond waarop hij verdronk en vraagt zich af waarom hij eigenlijk ruzie had met zijn broer. Bij toeval ontdekt ze een verzameling voorwerpen die haar familiegeschiedenis in een ander licht plaatsen. Als ook oude gevoelens voor haar jeugdliefde - een glasblazer - opflakkeren weet ze: het is tijd om schoon schip te maken.
Wanneer een arts na de bevalling van zijn tweeling besluit het meisje met het syndroom van Down mee te geven aan de assisterende verpleegster en het kind verder dood te zwijgen voor zijn vrouw, heeft dat verstrekkende gevolgen voor de rest van zijn leven.
