Als haar vader ziek wordt staat neurowetenschappelijk onderzoekster Ruth McKernan ondanks haar medische kennis met lege handen. Haar vader was biochemicus. De taal die zij met hem deelde was de taal van de wetenschap. Maar wetenschap blijkt maar één manier om naar het leven te kijken. In dit bijzonder boek beschrijft zij het laatste jaar van haar vader, zij verbindt dat persoonlijke verhaal met haar neurologishe kennis: hoe werkt het geheugen, wat is bewustzijn, wat doen stamcellen, hoe functioneren bacteriën? Liefde, verdriet en hoop worden afgewisseld met kristalheldere beschrijvingen van de werking van het zo gecompliceerde menselijk lichaam.
Maatschappijkritisch en feministisch essay van de Koraanse-Amerikaanse schrijver en kunstenaar (1984) over de positie van chronisch zieken in de maatschappij; in het bijzonder de positie van de chronisch zieke vrouw. Met een briefwisseling over het onderwerp van twee Nederlandse dichters.
