De film vertelt de geschiedenis van de Emmaüsgangers, twee mannen onderweg van Jeruzalem naar huis, pratend over wat er zojuist gebeurd is: de kruisiging van hun rabbi Jezus. Ze begrijpen er niets van en zijn teleurgesteld.
Een vrouw wacht op de man die haar verlaten heeft, maar hij komt niet opdagen. In een lang telefoongesprek met hem geeft ze uiting aan haar wanhoop, rusteloosheid en sarcasme.
“Humor hielp de Roemenen overleven tijdens het communistisch regime” benadrukten de makers van deze bundeling kortverhalen in Cannes. Ze blikken terug op de jaren '80, via stedelijke mythes geformuleerd door gewone burgers. Zo wordt duidelijk dat de verwrongen logica van de dictatuur de dagelijkse realiteit een surrealistisch trekje bezorgde. De vreemde, verrassende en grappige moderne legendes weerspiegelen een wereld uit evenwicht, waar repressie en verzet botsen. Iedereen overleeft door te stelen van de staat terwijl de meest onlogische partijrichtlijnen gevolgd moeten worden. Rode draad door de vijf verhalen is de absurd-komische sfeer en het verlangen naar liefde van beproefde mensen (www.cinebib.be)
Een soldaat sterft tijdens de Eerste Wereldoorlog en krijgt een tweede kans op leven op voorwaarde dat hij foto's maakt van 10.000 mensen tijdens hun sterven.
