Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog gaat een jonge Brusselse op internaat in het Vlaamse dorpje Gijzegem. Ze zal er tot 1949 blijven als een van de laatste leerlingen van de Franstalige sectie. Dit boek beschrijft het vaak harde leven op de normaalschool, die met ijzeren hand werd geleid door nonnen en waar het devies `Ora et labora' (bid en werk) luidde.
1960. Een twaalfjarig meisje gaat met haar oudere zus op internaat bij de nonnen. De strenge zusters dwingen de kinderen met ijzeren discipline in een strakke routine. Elke ongehoorzaamheid wordt bedacht met tuchtstraffen, die thuis nog eens overgedaan worden. Naarmate de jaren aftellen, versoepelt het regime mondjesmaat: de meisjes krijgen een eigen kamer, ruimte voor zelfontwikkeling en het lef om af en toe de grenzen af te tasten. Benieuwd naar de buitenwereld, die steeds meer binnensijpelt.
