Het jongetje Tuur trekt door de stad en zet zijn oren open. De stadsgeluiden - van fietsgerinkel naar sirenes tot de trompetten van de fanfare - trekken hem in de wondere wereld van de ligaturen, schreven, holwitten, onderkasten en majuskels. Op een poëtische en ritmische stroom van woorden en klanken baant het jongetje zich een weg doorheen de stad. Tuur smult van een ijsje, loopt mee in een parade vol clowneske figuren, bestudeert de verschillende schoenen om zich heen, springt tussen de duiven.
