Kritisch essay over hoe de woke-generatie haar eigen politieke doelen ondermijnt door het continueren van wij-zij-denken. Aan de hand van het werk van o.m. Foucault en Schmitt beargumenteert de auteur waarom mensen met progressieve idealen juist samen op zouden moeten komen voor gemeenschappelijke universele waarden, ongeacht onderlinge verschillen.