In vervlogen tijden werden de kindjes in onze contreien vaak nog 'gekocht'. Waarom konden de mensen niet op een 'normale' manier omgaan met conceptie, zwangerschap en geboorte? De auteur heeft het allemaal op een rijtje gezet: de toen geldende normen, negatieve kijk op seksualiteit, het geloof en bijgeloof bij een geboorte, getuigenissen van gynaecologen en vroedvrouwen, en de geboorteverhalen van tientallen vaders en moeders.
Vandaag is verplegen een beroep, maar dat geldt nog niet zo lang. Voor de eerste verpleegsters was, in navolging van de zusters uit de kloosterorden, belangeloze toewijding het sleutelwoord. De opleiding was streng en met veel praktijk. Een harde leerschool die moeiteloos overvloeide in een zwaar werkritme. En toch deden ze het graag, met hart en ziel, zo getuigen meer dan 40 verpleegkundigen. In het boek vertellen veel vrouwen en enkele mannen - tussen 50 en 95 jaar - over hun beroep. Ze hebben het over de essentie: het zorgen voor mensen. Maar ze halen ook heel wat anekdotes van onder het stof en schilderen zo een levendig beeld van het beroep van de verpleegkundige tussen de jaren 1940 en 1980.