Eenzaamheid
Joris Van Casteren
Joris Van Casteren (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Prometheus, 2018 |
VERDIEPING 3 : DUIZENDZINNEN : ROMANS : VANC |
Roderik Six
il/pr/25 a
Weinig reizende schrijvers kunnen eraan weerstaan: in Lissabon even aan tafel gaan zitten bij een bronzen Pessoa, in Weimar de huispiano van Nietzsche strelen, in Veurne blijven stilstaan bij het hotel waar Rilke ooit sliep, je in de Amsterdamse Bar Americain een seconde Mulisch wanen. Ook Joris van Casteren, die van persoonlijk getinte reportages zijn handelsmerk heeft gemaakt, trekt op literaire bedevaart. Daarbij wordt hij soms vergezeld van zijn kleuterdochter, wat meteen voor de nodige problemen zorgt – mijlen door de Engelse regen fietsen omdat je per se een wandeling van Sebald wilt overdoen: geen makkie met een verkleumde dochter in de bakfiets.
Geen diepgravende essays over schrijverslevens bij Van Casteren. Het gaat hem om de ervaring, over wat nu nog overblijft van eens zo illustere auteurs. En dat is vaak weinig. Als er één ding opvalt in Het glas van Casanova, is het wel onze belabberde omgang met literair erfgoed. Het huis waar Orwell 1984 schreef, staat te verkommeren op een Brits eiland en het Oostends hotel waar Joseph Roth rondhing, is een matrassenwinkel geworden. Niet dat elke plek waar een schrijver ooit voet heeft gezet een heiligdom moet worden, maar een béétje zorg zou niet misstaan. Van Casteren doet dat alvast kundig – én grappig – op papier.
***
Prometheus, 208 blz., € 19,99.
Jelmer Soes
Bundeling van korte reisverhalen van de auteur (1976), die eerder al prijzen won met zijn literair-journalistieke werk. De meeste verhalen verschenen in iets andere vorm al in kranten en tijdschriften. In ieder verhaal reist Van Casteren een bekende, reeds overleden schrijver achterna. Van het sterfbed van Aldous Huxley onder de Hollywood-letters, door de wildernis op het Schotse eiland Jura waar Orwell zijn '1984' schreef, tot aan Bussum, waar hij met nazaten en bewonderaars van Frederik van Eeden de laatste resten zoekt van diens mislukte kolonie Walden. Ironie is een onmisbaar element in de prachtig beeldende, maar vaak ook humoristisch geschreven reisverslagen, waarin mooie inzichten worden opgedaan maar ook veel misgaat. De auteur laat andermaal zien een scherp oog te hebben voor mensen en hun verhouding tot historische locaties en schetst al reizende een mooie stoet aan excentrieke schrijvers. Een aangenaam en verrijkend boek voor literatuurliefhebbers. Nieuwe Nederlandstalige literatuur, korte reisverhalen over beroemde binnen- en buitenlandse schrijvers.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.