Romeo en Julia
William Shakespeare
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Bezige Bij, 2010 |
VERDIEPING 3 : DUIZENDZINNEN : POEZIE : VERZAMELBUNDEL : KOMR |
31/12/2011
Gerrit Komrij heeft weer toegeslagen. Dat was althans enkele maanden geleden de nieuwste informatie op de vele blogs waar jonge dichters hun talenten botvieren. De legendarische bloemlezer ? met een aantal uitmuntende, maar vaak ook controversiële anthologieën op zijn naam ? zou zich ditmaal wagen aan de poëzie van de jongste generaties. Eerder toonde Komrij zich op dat terrein al actief met de 'Sandwich'-reeks (al stond hij toch vooral in voor de historische boekjes uit de reeks). De aangekondigde wervelwind blijkt echter een storm in een glas water. Komrij heeft in zijn jongste bloemlezing allerminst een ravage aangericht. Integendeel, zijn keuze is behoorlijk representatief en zelfs in hoge mate voorspelbaar. De keuze werd beperkt tot dichters die niet ouder zijn dan 34, in de meeste gevallen daarenboven met poëzie die in de eenentwintigste eeuw het licht zag. Het zijn uiteraard willekeurige criteria, maar ze zijn even goed als andere. In dit geval halen acht dichters (onder wie de Vlamingen Miguel Declercq, Andy Fierens, Els Moors en Xavier Roelens) nog net de limiet, terwijl de in 1990 geboren Lianne Sasja van Kalken de benjamin van dienst is. Kortom, Komrij brengt op deskundige wijze een generatie (misschien twee generaties, gezien de toch wel aanzienlijke leeftijdsverschillen) in kaart, met veel oog voor diversiteit. Bijna vijftig dichters maken zo hun opwachting. Ze hebben alle al in boekvorm gepubliceerd, maar dat neemt niet weg dat veel van die bundels toch slechts een beperkt publiek hebben bereikt (en zeker voor de vele Vlamingen is het niet vanzelfsprekend om ook boven de Moerdijk opgemerkt te worden). Wat vooral opvalt, is dat er geen echt dominante stroming te onderkennen valt. Weliswaar zijn veel dichters beïnvloed door ideeën en de toon van het postmodernisme, maar evenzeer dienen zich nadrukkelijk erflaters van de klassieke traditie aan of meer taalgerichte dichters. Het opmerkelijkste is wellicht de inbreng van podiumpoëzie. Ook bij dichters die niet meteen hun sporen hebben verdiend in het circuit van podium en performances, treft een direct en veelal 'onliterair' aandoend taalgebruik. Ook het beeldgebruik is doorgaans zonder franjes, en ironie is vaak niet ver weg. Die bewust niet-esthetische toon gaat doorgaans gepaard met een nadrukkelijke interesse in de buitenwereld. Observatie en kritische ontmaskering vormen daarvan de meest uitgesproken dimensies. Tegelijk echter blijven veel dichters schrijven op een romantische, soms uitgesproken melancholische toon, en ook zij passen probleemloos in het plaatje dat Komrij hier wil laten zien. Vanzelfsprekend zijn alle dichters die vandaag aan de orde zijn hier vertegenwoordigd, maar ook poëten als Declercq of Kris Pint, van wie het afgelopen decennium nauwelijks nog iets verscheen, zijn aanwezig. In dit opzicht biedt deze nieuwste Komrij een grondig, divers en vrij afstandelijk panorama. De voorkeur van Komrij voor een cynische en ironiserende zegging treedt weliswaar ook hier op de voorgrond, en echte experimenten of breedvoerige beeldenreeksen zijn duidelijk in de minderheid, maar voor een deel was de samensteller ook gebonden aan het beperkte oeuvre van zijn dichters; vaak hebben die nog maar één bundel op hun actief. Kortom: dit is geen eigenzinnige bloemlezing, maar een betrouwbare en veelzijdige gids in de recentste poëzie-ontwikkelingen. O ja, de Vlamingen brengen het er bijzonder goed vanaf in aantal, zij het wat minder in het aantal geselecteerde teksten per dichter. [Dirk De Geest]
Hans Groenewegen
Gerrit Komrij is zelf de eerste om het belang van zijn zoveelste bloemlezing te relativeren. Aan het slot van zijn inleiding noemt hij een aantal namen van dichters wier werk was opgenomen in een bloemlezing uit 1960 en voegt daar aan toe: ''Ze lopen vast nog ergens rond, in de Kalahariwoestijn.'' Hij gebruikt de inleiding om de willekeurigheid van zijn criterium uit te spinnen. De opgenomen dichters mochten niet ouder zijn dan 34 jaar. Hij noemt een reeks namen van interessante dichters die eigenlijk tot dezelfde generatie horen, maar die hij daarom niet opnam. Ook duidt hij zijn weigering aan om tendensen en tegenstellingen te onderscheiden. Een bloemlezer zou zich moeten beperken ''tot huishoudelijke mededelingen''. Wat is er dan wel over dit boek te zeggen? Het bevat zoals bijna elke bloemlezing een aantal interessante gedichten en biedt een kennismaking met een enigszins willekeurige greep beginnende dichters.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.