Toen ik de sterkste was

Ali (15, ik-persoon) groeit met zijn zusje en moeder Doris op in een zwarte probleemwijk in Brooklyn. Zijn vader heeft in de gevangenis gezeten en woont sindsdien niet meer bij hen. Doris zorgt dat haar kinderen op het rechte pad blijven. Ali’s vriend Noodles neemt het minder nauw en raakt vaak in de problemen. Ali weet hem er telkens weer uit te redden, maar hij begint zich wel steeds meer te ergeren aan zijn vriend. Hij vindt ook dat Noodles zijn broer Needles, die het syndroom van Gille de la Tourette heeft, honds behandelt. Als ze met zijn drieën stiekem op een feest zijn, is de maat vol. Needles wordt in elkaar geslagen en niet Noodles, maar Ali komt hem te hulp. Hoog tijd dat Noodles zijn excuses maakt, vindt Ali. Het verhaal wordt vanuit Ali verteld, in een authentieke stijl met veel straattaal. Mooi is beschreven hoe ondanks het wonen in een probleemwijk veel bewoners waarden als eerlijkheid en behulpzaamheid hoog houden en naleven. Daarmee ontkracht het verhaal vooroordelen. En Ali mag voor een tiener soms iets te braaf zijn, hij is desondanks authentiek. Debuut van de Afro-Amerikaanse auteur, van wie in het Nederlands '67 seconden' en 'Echte Amerikaanse jongens'* al eerder verschenen. Vanaf ca. 15 jaar.