Alle verhalen van de bekroonde Oostenrijkse schrijfster Ingeborg Bachmann (1926-1973); verhalen die worden gekenmerkt door psychologische uitdieping van de karakters.
Dagboekaantekeningen van de Oostenrijkse schrijfster (1926-1973) over de laatste maanden van de Tweede Wereldoorlog en de periode daarna, aangevuld met de brieven die de Britse militair Hamesh haar in 1946-1947 stuurde.
Paul Celan was een stateloze, Duitssprekende jood uit het huidige Oekraïne die beide ouders in een Duits concentratiekamp had verloren en zelf een Roemeens kamp overleefde. Ingeborg Bachmann was de dochter van een overtuigd Oostenrijks nazipartijlid. De hartstochtelijke, bevlogen correspondentie van dit tragische liefdespaar draagt het stempel van de oorlogsverschrikkingen. Beide zochten naar metaforen om uitdrukking te geven aan het onzegbare geweld. Maar Celan was slachtoffer van de Jodenvervolging, terwijl Bachmann moest afrekenen met de gewelddadige rol van de vadergeneratie.
