Een oude schrijver brengt zijn laatste uren door in het ziekenhuis. Aan zijn bed verschijnt een verpleegster die hem doet denken aan de vrouwen uit zijn eigen leven. In zijn hoofd gaat van alles om en hij denkt het script dat hij nog had willen schrijven volledig uit.
In "Mag ik spreken?" zijn passages uit Michiels’ tiendelige Journal brut (1983-2001) samengebracht tot een nieuw geheel. Herinnering en anekdote, feit en fictie, verwijzing en citaat lopen in elkaar over. En steeds gaat het om de oorlog, om vaders en zonen.
