In Langs de afgrond bespreekt Arnold Heumakers op even heldere als indringende wijze een aantal foute denkers van rechtse, al dan niet fascistische signatuur. Niet om fascisme of nationaalsocialisme te rehabiliteren, maar om te zien wat zij ons – voorbij goed en fout – nog te zeggen zouden kunnen hebben. Franse denkers als Maurice Barrès, Maurice Blanchot en Georges Sorel, Duitse revolutionair-conservatieven als Oswald Spengler, Ernst Jünger en Carl Schmitt. Speciale aandacht is er voor de kunst, in het bijzonder de literatuur – lang niet altijd een ‘linkse hobby’, zoals men kan vaststellen bij onder meer Erich Wichman, Ernst von Salomon, Jean Raspail en Michel Houellebecq.
Bespreking van enkele spraakmakende ideee͏̈n-romans geschreven tegen het einde van de 19e en begin van de 20e eeuw, o.a. van Dostojevski, Thomas Mann, Proust en Hermann Broch.
Bespreking van enkele spraakmakende ideeënromans geschreven vanaf de zeventiende tot de twintigste eeuw, onder anderen van Dostojevski, Thomas Mann, Proust en Hermann Broch.
Werk van Armando, Willem Brakman en Charlotte Mutsaers wordt vergeleken met dat van filosofen als Adorno, Derrida en Deleuze. Aan bod komen onder meer de autonomie van de kunst en het autobiografische.
