Op zoek naar een beter leven komen er jaarlijks veel mensen vanuit diverse landen naar Europa. De auteurs bezochten de asielcentra die als wachtposten langs de Europese grenzen opgetrokken werden en gingen op zoek naar de bron van de migratiestroom in kleine Afrikaanse vissersdorpjes. Ze spraken niet alleen met de officiële instanties die de stroom van nieuwkomers moeten kanaliseren, maar lieten ook de gelukszoekers zelf aan het woord.
Het relaas van een stateloze Palestijnse Syriër die naar België vlucht, asiel aanvraagt, na tien jaar de Belgische nationaliteit verwerft en als journalist een toekomst opbouwt in zijn nieuwe land.
De auteur werkt als tolk bij de immigratierechtbank in New York en moet aan de honderden Centraal-Amerikaanse kinderen die zonder ouders de grens oversteken steeds dezelfde 40 vragen stellen.
Aan de hand van de verhalen van diverse vluchtelingen wordt een beeld geschetst van de problemen waar zij in de landen van opvang mee te maken krijgen, en hoe het vluchtelingenbeleid te weinig rekening houdt met cultuurverschillen.
