In een centrum voor uitgeprocedeerde asielzoekers vertelt de Afghaanse Aman (14) zijn levensverhaal aan zijn klasgenoot Matt en zijn grootvader. Over hoe op een dag een hond verschijnt in de grot van Aman en zijn moeder en hem helpt het land te ontvluchten. Vanaf ca. 10 jaar.
De auteurs pleiten voor een strenger migratiebeleid. Ze verklaren hoe België volgens hen in een asiel- en opvangcrisis beland is en welke maatregelen er getroffen moeten worden om het tij te keren. Over gezinshereniging, regularisatie, arbeids- en studiemigratie, het terugkeerbeleid etc.
Een reconstructie van het leven in het vluchtelingenkamp Moria. Een helse plek en een allegorie voor de monsterachtige migratiepolitiek. September 2020. Twee enorme branden vernietigen het vluchtelingenkamp Moria op het Griekse eiland Lesbos. Advocate Marie Doutrepont ging er in 2017 vrijwillig aan de slag. "De enige vraag waarop we een antwoord moesten krijgen", schrijft ze, "was niet óf Moria in de fik zou gaan, maar wanneer. En wij, die getuigen waren geweest van wat dat monsterachtig versterkte kamp in feite was en van hoe Europa het inzette om kandidaat-vluchtelingen te waarschuwen dat ze hier niet welkom waren, wij wachtten die catastrofe af zonder dat we er iets tegen konden doen." In Zo was Moria reconstrueert ze het leven op deze helse plek. Omdat iedereen zou moeten weten hoe onmenselijk dat was. Omdat Moria maar een voorbeeld is, een allegorie voor de monsterachtige migratiepolitiek die ons dag na dag vuile handen bezorgt. Omdat op de nog rokende ruïnes van Moria ondertussen alweer een nieuw "tijdelijk" kamp is opgericht - zoals het oorspronkelijke Moria ook ooit maar "tijdelijk" kamp was.
Als een illegale Tamil uit Sri Lanka erachter komt dat een vermoorde vrouw een voormalige klant van hem is geweest, staat hij voor het dilemma om dit te melden op straffe van deportatie.
Autobiografische verslag door een Koerdisch-Iraanse vluchteling over zijn verblijf onder erbarmelijke omstandigheden in een Australisch detentiecentrum op Papoea-Nieuw-Guinea.