Een 50-jarige Amerikaanse vrouwelijke hoogleraar psychologie moet na neurologisch onderzoek accepteren dat zij lijdt aan een vroege vorm van de ziekte van Alzheimer; dit heeft ook grote gevolgen voor haar gezin.
Een oude man met Alzheimer wil niet dat zijn familie hem herinnert als vergeetachtige man en legt daarom zijn levensverhaal en levenswijsheid neer in brieven aan zijn kleindochter.
De moeder van Erwin Mortier lijdt aan Alzheimer. Ze heeft geen wilsbeschikking gemaakt en geleidelijk wordt ze door de ziekte overmeesterd. Haar zoon heeft dit wrede proces vastgelegd in een elegie over ouders en kinderen, liefhebben en verlies, over afscheid nemen en herinneren.
Herinneringen van de auteur aan het laatste jaar met zijn vrouw, de Engelse schrijfster Iris Murdoch (1919-1999), die aan de ziekte van Alzheimer leed.
