Oliver
Edward van de Vendel
Edward van de Vendel (Auteur), Mattias De Leeuw (Illustrator)
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Niet beschikbaar |
De Eenhoorn, 2012 |
JEUGD : VERHALEN ROOD (9-11 J.) : VAND |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Eenhoorn, 2012 |
JEUGD : VERHALEN ROOD (9-11 J.) : VAND |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Eenhoorn, 2012 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : VAND |
31/03/2013
Dertien rennende hertjes is een pareltje van een boek, waarin de prenten het verhaal evenzeer dragen als de tekst. Maantje zit rustig naar een blauwe vaas te staren wanneer er dertien even blauwe hertjes zich een voor een losmaken van de vaas. Maantje wil niet liever dan de hertjes delen met mama. Raf, haar oudere broer, die vaak vlammig en boos is, houdt haar echter tegen. Hij had vroeger ook een geheim dier. En sinds hij het tegen papa vertelde, heeft het hem niet meer bezocht. Maantje mag niemand iets vertellen over haar dier. Ze heeft weinig moeite met die geheimhouding. Maar als ze dacht dat zij en Raf naar elkaar toe konden groeien, heeft ze het mis. En na een tweede bezoek blijven ook bij haar de hertjes lang weg. Intussen fluistert Raf gemene opmerkingen over haar dier, waarvan hij denkt dat het heel vaak langskomt.
Wanneer mama vertelt dat papa en zij een volgend kindje verwachten, ontploft Raf. In een ontroerende, maar bijna pijnlijke scène probeert Maantje hem te vertellen dat hij een echte grote broer zal zijn. Maar Raf beseft maar al te goed dat hij geen grote broer kan zijn. Hij is namelijk moeilijk. Plots springt Rafs dier tevoorschijn: een brullende leeuw. Maantjes hertjes verschijnen ook. Er ontstaat een wreed en angstaanjagend kat- en muisspel. Maan smeekt Raf om de leeuw tegen te houden, maar Raf lijkt versteend. Tot Maantje hem vertelt dat alleen hij de leeuw kan stoppen. “Want jij bent mijn grote broer.”’ En met telkens één woord dat Maan hem voorzegt, kan Raf de leeuw laten vertragen. Maar de hertjes blijven rennen, tot ze vanzelf weer bij de leeuw zijn. Nu heeft Maantje Rafs hulp nodig. Raf zegt het voor: ‘vechten!’ ‘Vuur!’ ‘Nee!’ En in dat laatste woord zit al Maantjes angst en woede om de hertjes. Het bloed van de hertjes verdampt, hun wonden sluiten zich. En de leeuw? Die krimpt tot een klein zwart poesje. Raf moet niet alleen een voorbeeld nemen aan zijn zusje, Maantje moet ook iets van Raf leren. Zo creëert Edward van de Vendel een niet voor de hand liggende, maar realistische moraal. Zus en broer zijn goed uitgewerkte personages en opvallend genuanceerd.
Van de Vendels taal is enorm teder. Geen wollige metaforen of melige taferelen, wel originele, maar eenvoudige zinnen. De prenten van Mattias De Leeuw zijn minstens even aanwezig als de tekst. Met hun bijna nonchalante lijnvoering in pen en de vaak slechts gedeeltelijke inkleuring doen zijn illustraties denken aan die van Quentin Blake. Enkel de hertjes zijn niet met pen omlijnd. Dat De Leeuw hen nu eens volledig blauw, dan slechts blauw omlijnd tekent, benadrukt de vraag of ze echt zijn. De illustraties stralen een grote dynamiek uit door hun quasi-slordigheid, en worden spannend en levendig gehouden door het ontbreken van effen kleurvlakken.
Een gevoelig, ontroerend, en mateloos spannend boek.
(Dit is een abstract van een artikel van Lien Devos. De volledige tekst is verschenen in De Leeswelp 9, 2012.)
[Lien Devos]
Marije van der Schaaf
Op een dag ziet het meisje Maantje ineens dertien kleine hertjes uit een vaas tevoorschijn komen. Ze rennen over haar arm en fluisteren ‘hertogin’ in haar oor. Het is het allermooiste wat ze ooit heeft gezien, en Maantje blijft zich daardoor nog lang bijzonder voelen. Zelfs de nare buien van haar explosieve broer Raf kan ze nu beter verdragen. Dan blijkt dat ook hij iets dergelijks heeft meegemaakt. Ze blijven er allebei naar verlangen hun geheime dier weer te zien. Het moment waarop dat uiteindelijk gebeurt, verandert hun beide levens voorgoed. Geschreven in korte, niet altijd makkelijke zinnen met mooie beeldspraak. Het midden van het verhaal verloopt wat traag – dit vraagt wellicht wat veel voor minder goede lezers – maar aan het slot weet de auteur de spanning weer goed op te bouwen tot een prachtige finale. De wasco-achtige, fantasierijke illustraties verlevendigen de tekst en vertellen hun eigen verhaal. De illustrator weet de emoties die de kinderen ervaren raak weer te geven. De spreadvullende, dromerige sfeerbeelden geven het verhaal iets sprookjesachtigs. Mooie verzorgde uitgave, met een rustige bladspiegel met veel wit rond de tekst. Vanaf ca. 9 jaar.
Natalie Sas
ua/an/22 j
‘Dertien rennende hertjes’ van Edward van de Vendel en Mattias de Leeuw is een klein meesterwerk. Zelden vulden auteur en illustrator elkaar zo mooi aan als in deze beeldroman. Het is een prachtig boek dat jong en oud kan betoveren en meevoeren in een ongekende fantasiewereld.
‘Dertien rennende hertjes’ is een leesboek, maar ook een prentenboek. De prenten ondersteunen het verhaal, dat is geschreven in korte zinnen. Toch vraagt het voor beginnende lezers een inspanning om door te bijten en te blijven lezen omdat er soms wel moeilijke beeldspraak en inhoudelijke passages in voorkomen. Een voorbeeld:
Raf keek zoals hij heel vaak keek.
Met vonken in zijn ogen.
Papa noemde het Rafs ‘korte lontje’.
Zijn hersens vlogen soms zomaar in brand.
Aan zijn gezicht zag je dan
Dat er daarbinnen iets aangestoken was.
Klappertjes.
Of een bommetje.
Door het unieke concept van deze beeldroman worden jonge lezers gestimuleerd om verder te lezen. Soms staan er wel negen kleine tekeningetjes op een dubbele bladzijde, die de zinnen bijna stuk voor stuk ondersteunen. Soms worden we getrakteerd op een wasco-achtige, dromerige en paginavullende prent. “Dit boek moet lezen als een film”, zei Mattias de Leeuw in een auteurslezing en niets is minder waar. Door de knappe spanningsboog moet het boek uit, en liefst zo snel mogelijk. Het boek is ook zeer goed voorleesbaar.
Het thema is gevoelig en niet eenvoudig. Het gaat over de grens tussen magie en werkelijkheid, over verschillen tussen broers en zussen, over verlangen en over opkomen voor jezelf. Dit allemaal tegen de achtergrond van een veranderende gezinssituatie.
‘Dertien rennende hertjes’ is een uitzonderlijk, geheimzinnig boek: een pareltje!
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.