Volgens de auteurs kon Hugo Claus zijn levensbeschouwing en grillige natuur niet verzoenen met eenduidige politieke standpunten. Ze onderzoeken hoe Claus zich in zijn literatuur en in het publieke domein maatschappelijk betrokken opstelde en daarbij voortdurend van masker wisselde.
De term ‘Verkavelingsvlaams’ is een benaming voor de mengvorm van standaardtaal en dialect. Waarom spreken zoveel Vlamingen deze tussentaal? Waar komt ze vandaan en waarom is ze omstreden? Hoe verhoudt ze zich tot de dialecten en standaardtaal? En is de hartgrondige haat jegens Verkavelingsvlaams gegrond?
Navigerend tussen de schaamte van links en de eigendunk van rechts stuurt dit boek aan op de herontdekking van Vlaanderens aartsvader, Hendrik Conscience (1812-1883). Ooit geprezen als de man die zijn volk leerde lezen, nu verguisd als de verspreider van ultranationalistisch, racistisch en kolonialistisch gedachtegoed: meer dan wie ook belichaamt Conscience het slechte geweten van Vlaanderen. Maar waarom eigenlijk?
Volgens de auteurs kon Hugo Claus zijn levensbeschouwing en grillige natuur niet verzoenen met eenduidige politieke standpunten. Ze onderzoeken hoe Claus zich in zijn literatuur en in het publieke domein maatschappelijk betrokken opstelde en daarbij voortdurend van masker wisselde.
