Filosofische beschouwing over het antropoceen, het tijdperk waarin de mens als nooit tevoren ingrijpt in de natuur met ingrijpende gevolgen voor het klimaat en de leefbaarheid.
Vanuit een minutieuze bespreking van de klassieke gelijkenis van Plato over de grot verdedigt de Denker des Vaderlands het recht van het volk om verheffing en waarheid te weigeren.
Met 'muziek' bedoelt Serres niet enkel toonkunst, maar de grondruis van de wereld, van alles wat leeft. De mens overstemt die ruis volgens hem door aan alles betekenis te willen toekennen. Hij vindt dat we moeten focussen op het gegons, i.p.v. de uiteindelijke betekenis.
De auteurs zoeken een antwoord op ethische bedrijfsvraagstukken in het werk van moderne filosofen als Zizek, Heidegger, Deleuze, Derrida en Foucault. Aan bod komen thema's als rechtvaardigheid, leiderschap, bonussen, globalisering, duurzaamheid en maatschappelijk verantwoord ondernemen.
